Ocena prawna i moralna

Do redakcji „Antysocjala” dotarły już głosy osób zdziwionych naszym bannerowym podtytułem zawierającym trzy symbole przypominające drogowe zakazy wjazdu. Zatem czas powiedzieć jak są one przez nas rozumiane.

Są czyny ścigane przez kodeks karny i zagrożone wysokimi karami mimo że w powszechnym odbiorze ich popełnienie nie budzi sprzeciwu zdecydowanej większości naszego społeczeństwa. Przykładem może być zabicie złodzieja który wtargnął do naszego mieszkania. Dla eurosocjalisty jest to brutalne morderstwo bowiem życie przestępcy jest w Zjednoczonej Europie wartością chronioną chyba najwyżej, w odróżnieniu choćby od jego ofiar. Że już o życiu dzieci nienarodzonych nie wspomnę. I osoba która tak brutalnie .zakończyła żywot przestępcy musi się liczyć z długoletnią odsiadką. Na pewno dłuższą niż czekałaby złodzieja, który przyłapany na gorącym uczynku zamordowałby właściciela okradanego mieszkania.

Z drugiej strony istnieją też czyny za które sąd zaaplikowałby jedynie grzywnę (o ile wcześniej prokurator nie odmówiłby wszczęcia śledztwa ze względu na „znikomą szkodliwość czynu”. Przykładem może być choćby oszustwo w grze na pieniądze. Gdyby chodziło o niewielką kwotę, wszystko zakończyłoby się na etapie odmowy wszczęcia śledztwa. Ale w powszechnym odbiorze szuler jest łobuzem, zaś przed wojną byłby dożywotnio uznany za człowieka bez honoru.

W przypadku swastyki (uważniejsi obserwatorzy mogli dostrzec, że jej tęczowe tło nawiązuje do tradycji SA) jest ona uznawana za symbol nazizmu, a prezentowania takowych zakazuje prawo. O naszym jednoznacznie negatywnym stosunku do nazizmu (często zwanego komunizmem light) i jego symboliki chyba nie muszę przekonywać.

Z sierpem i młotem jest już inaczej. Mimo że komunizm był sprawcą największych zbrodni w dziejach ludzkości, polskie prawo nie zakazuje publicznego prezentowania jego symboli czy podobizn ludzi będących jego ikonami. Koszulki z podobiznami tak odrażającego przestępcy jak „Che” Guevara są tego najlepszym przykładem. Dlatego nasz „znak zakazu wjazdu” jest jedynie sygnałem że obydwaj, tak jak i nasi Szanowni Czytelnicy, owe antywartości lewicowego pochodzenia jednoznacznie potępiamy.

I wreszcie ten liść tak zwanego „ziela”, wybrany za względu na swoją rozpoznawalność. W tym przypadku prawo w Polsce penalizuje zarówno produkcję i dystrybucję narkotyków. A redakcja nie zajmuje w tej kwestii jednolitego stanowiska. Dla Starego Niedźwiedzia warunkiem koniecznym złagodzenia kursu w kwestii handlu narkotykami jest przedstawienie wiarygodnego sposobu zablokowania dostępu do narkotyków nieletnim. A dotychczasowa praktyka w przypadku alkoholu czy papierosów wykazuje niezbicie, że zakaz taki jest całkowitą fikcją. Z kolei Dibelius zajmuje przeciwne stanowisko uznając, że legalny handel przynajmniej niektórymi narkotykami przyniósłby w bilansie więcej pożytku niż szkody. Natomiast w ocenie moralnej nie ma między nami żadnych rozbieżności. Obydwaj uważamy uzależnienie od narkotyków za zło, któremu należy się przeciwstawić. I stąd ten znak zakazu, tak jak i dwa pozostałe będący wyrazem poglądów naszego duumwiratu. A w przypadku sierpa i młota żałujemy iż nasze stanowisko nie ma przełożenia na stan prawny w tak zwanej III RP.

Dibelius i Stary Niedźwiedź