Z pos-tępackiego na polski - cz.III.

Czas na kolejne hasła w trzeciej ale jeszcze nie ostatniej części leksykonu.

Nonkonformizm

Ta etykieta nadawana jest istotom z gatunku Homo Sapiens (???) które odrzucają takie „kołtuńskie” przesądy jak elementarna dyskrecja w zaspakajaniu swoich potrzeb erotycznych. A więc nie krępują się gdy demonstrują całemu światu że pojawiły się w jakimś miejscu po to aby zdobyć sobie partnera jednorazowego użytku do kopulacji. Rzecz jasna osoby takie są „wporzo” , „spoko” i w ogóle „ciool”.

W młodzieżowej subkulturze rolę giełd na których handluje się takimi krótkoterminowymi transakcjami  pełnią przede wszystkim dyskoteki. Nonkonformistki przybywając tam nie wiedzą jeszcze z kim będą miały okoliczność ale nie mają cienia wątpliwości że do przygodnego seksu  dojdzie. Po spotkaniu koleżanek dzielą się z nimi recenzjami na temat pojawiających się tam osobników płci męskiej (mężczyznami z oczywistych powodów ich nie nazwę) koncentrując się na ich budowie anatomicznej, wydolności i ewentualnie hojności w stawianiu drinków. A nonkonformiści wymieniają się opiniami na temat umiejętności technicznych nonkonformistek i dodatkowymi informacjami w stylu czy właściwym miejscem na realizację celu pojawienia się w dyskotece jest tylne siedzenie samochodu czy też nie trzeba się aż tak fatygować bowiem możliwe jest zawiązanie ad hoc wieloosobowej spółki akcyjnej którą nonkonformistka obsłuży w toalecie.

Przez chwilę zastanawiałem się czy pań gromadzących się na poboczach tuskostrad o większym natężeniu ruchu nie nazywać odtąd na łamach „Antysocjala” nonkonformistkami. Ale bardzo szybko odrzuciłem ten pomysł. Bowiem te godne współczucia dziewczyny nie robią tego dla przyjemności a popycha je do tego przede wszystkim bieda. Więc na taką obelgę na pewno nie zasłużyły.

Pius XII był papieżem Hitlera

To ordynarne kłamstwo swego czasu było rozpowszechniane przez komunistów oraz nabierający wówczas impetu „the holocaust industry”. Po zdechnięciu komunizmu jako liczącej się ideologii pałeczkę w sztafecie przejęły różne „leberały”. Tylko w polskim internecie grasują różni „aateiści” czy „Liberałowie” przy których szmatławiec „Faki i szity” jest co najwyżej umiarkowanie antykościelny.

Izraelski teolog i historyk Pinchas Lapide pisze "Kościół Piusa XII uratował od pewnej śmierci z rąk nazistów 860 tysięcy Żydów. Liczba ta dalece przekracza efekty działań innych instytucji religijnych czy akcji ratunkowych podejmowanych przez państwa". 
Jeszcze we wrześniu 1945 r. Światowy Kongres Żydów wsparł finansowo prowadzone przez Watykan instytucje charytatywne w dowód uznania tego, co Stolica Apostolska uczyniła dla ratowania Żydów przed faszystowskimi i nazistowskimi prześladowaniami.

Ale jeśli fakty nie pasują do ateotalibańskiej teoryjki to tym gorzej dla faktów. Płatek, Pietruszka czy Piotrowski mają godnych następców.

Socjalizm obyczajowy

Tę bzdurę swego czasu próbował lansować na łamach „Antysocjala” pewien apostoł skrobanek i ćpania dopóki przyłapany na łgarstwach nie wyleciał stąd dożywotnio na zbitą mordę.

Jak powszechnie wiadomo, w warstwie obyczajowej eurosocjalizm entuzjastycznie wręcz popiera skrobanki na żądanie, eutanazję i wszelkie dewiacje seksualne. Robi też wszystko co tylko możliwe aby dokonać destrukcji więzi rodzinnych i tym łatwiej moc indoktrynować młode pokolenie. W szczególności odnosi się wręcz z bezkrytycznym entuzjazmem do  homoadopcji. Odnośnie narkotyków nie zajmuje jednolitego stanowiska ale „ludzie postępu” wypowiadając swoje prywatne opinie są jak najbardziej za ich legalizacją. Zatem filary eurosocjalistycznej obyczajowości są czytelnie zdefiniowane i powszechnie znane.

Obyczajowy konserwatyzm odrzuca z obrzydzeniem wymienione powyżej „wartości” czyniąc wyjątek jedynie dla aborcji w przypadkach gdy ciąża zagraża życiu matki lub jest efektem gwałtu. Zatem próba nazwania konserwatyzmu w tej sferze życia „obyczajowym socjalizmem” jest ordynarnym łgarstwem. Twierdzić tak może jedynie idiota lub moralny ekskrement liczący na to że znajdzie idiotów którzy w te brednie uwierzą. Tertium non datur.

Uczynienie dniami wolnymi od pracy Bożego Narodzenia i Wielkanocy to socjaldemokracja

Swego czasu pewien ateotalib zbeształ Dibeliusa i mnie za umieszczenie na łamach "Antysocjala" w drugiej połowie grudnia życzeń świątecznych dla Szanownych Czytelników (jak zawsze w podwójnej wersji – w wariancie „wierzącym” i „niewierzącym”). Nawymyślał nam od socjaldemokratów a na stwierdzenie że grubo ponad 90% Polaków jest za świętowaniem Bożego Narodzenia odparł że nawet gdyby było to sto procent to państwu nie wolno narzucać żadnych poglądów w tej materii. Czyli wystarczy jeden świr dostający na sam widok krzyża jednocześnie epilepsji i biegunki aby reszta ludzi musiała potulnie dostosować się do jego wybroczyn umysłowych. Do tego jeszcze sam przedstawiał się jako liberał. Chyba z punktu widzenia psychiatrii stanowi on przypadek nie rokujący nadziei na choćby częściowe zaleczenie tej manii prześladowczej.

Ciąg dalszy nastąpi.

Stary Niedźwiedź 

P.S.
Od sobotniego wieczoru 16 czerwca  wydarzeniami na Euro 2012 można interesować się już wyłącznie platonicznie, co najwyżej podziwiając na przykład techniczny kunszt Hiszpanów czy organizację gry Niemców. Bo "smudasy" zgodnie z przepowiedniami sprzed wielu miesięcy piłkarskich ekspertów (nie mylić z telewizyjnymi propagandzistami sukcesu) nie wyszły z grupy. Z kręgu przyjaciół "Antysocjala" przewidział to i napisał o tym na swoim blogu tuż po losowaniu grup Jarek Dziubek.  Smuda okazał się Tuskiem polskiej myśli trenerskiej. Ale nie wierzę aby nawet po takim blamażu ktoś zdecydował się na wypompowanie szamba PZPN. W końcu wystarczy jedno tupnięcie don Michele aby nomen omen Tusk (co po kaszubsku oznacza kundla) podkulił ogon pod siebie.  Frau kanzlerin okazała się doskonałą treserką.
A na pieśń polskich kibiców piłkarskich w miejsce "koko" proponuję inny przebój z tych samych klimatów:

http://www.youtube.com/watch?v=xRT_SLxa_GQ


Stary Niedźwiedź