Tolerastia - cz. II

W pierwszej części tego felietonu pobieżnie scharakteryzowałem pochodzenie tolerastii. Dyskusja która się wywiązała, pozwoliła mi zwrócić uwagę na dodatkowy powód dla którego jest ona w stosunku do islamskiej dziczy aż tak niebezpieczna.
Apostołami tolerastii są nie tylko socjaliści ale i „wolnościowcy” różnego autoramentu. W ich przypadku to określenie oznacza że są całkowicie wolni zarówno od elementarnej wiedzy o swoich śniadolicych pupilach jak i umiejętności dostrzegania prostych faktów i wyciągania z takowych logicznych wniosków.
Gdy mowa jest o mentalności arabskich czy perskich wyznawców Allacha, przypomina mi się wywiad rzeka jakiego udzielił w latach osiemdziesiątych (wkrótce po obaleniu w Iranie reżimu szacha) hrabia Aleksander de Marenches, szef SDECE (francuski wywiad i kontrwywiad) w latach 1970-81. Opowiedział on o ciekawym zdarzeniu jakie miało miejsce na francuskiej prowincji w latach siedemdziesiątych gdy mieszkał tam na wygnaniu ajatollah Chomeini. Jego wnuk chodził do francuskiej szkoły podstawowej i i po jakiejś szkolnej bójce wrócił do domu z podbitym okiem. Chomeini zamówił się na audiencję do prefekta tego departamentu a gdy został przyjęty, zażądał aby dzieciaka który jego wnukowi podzelował oko ukarać śmiercią! De Marenches dodał że gdy słyszy w telewizji ble-ble tak zwanych profesorów aranbistów, dostaje ataku śmiechu. Bo ci durnie nie zdają sobie sprawy z tego że fanatyczni muzułmanie osadzeni sa mentalnie gdzieś w jedenastym, góra dwunastym wieku. A ze zdobyczy cywilizacji europejskiej najbardziej podobają im się wynalazek pana Kałasznikowa oraz materiały wybuchowe.
Historia tego żądania Chomeiniego mnie dała więcej do myślenia niż „fachowe” wywody o islamie których nie brakowało również i w polskich mediach. Ale toleraści z uporem godnym lepszej sprawy bawiąc się w przewidywania reakcji islamistów na takie czy inne bodźce zakładają że byłyby wielce podobne do tych które przejawiają biali beneficjenci socjalu.
W dyskusji spotkałem się na przykład ze stwierdzeniem że muzułmańskie obiboki nie będą myśleć o niczym więcej jak wydębieniem pieniędzy na byczenie się w domu i oglądanie seriali dla debili. A ich przywódcy zadowolą się napychaniem własnych kieszeni i wkomponują w obecny system.
Głosicielom takich poglądów zawsze należy zadać banalne pytanie. Skąd się biorą islamscy kamikadze? I dlaczego przedkładają wysadzenie się w powietrze w towarzystwie możliwie licznego grona giaurów nad przeszmuglowanie się do Europy i podłączenie do kroplówki która oferują im tolerastyczni durnie? Odpowiedź jest porażająco prosta. Oni są pewni tego że na każdego „świętego męczennika” w mahometańskim raju (do którego z automatu za takie bum się dostaną) czeka na nich setka dupencji a za ich dziewictwo ręczy sam burdeltata Allach. Dla dziada którego nie stać nawet na jedną żonę a swe potrzeby w tej materii może na co dzień zaspokoić z kozą a od święta  z jakąś białą wyznawczynią multikulti, na ogół nie będącą już podlotkiem, wybór jest banalnie prosty.
Tak samo brzuch rozbolał mnie ze śmiechu gdy jakiś czas temu w dyskusji na „Antysocjalu” spotkałem się z opinią że ewentualny napływ islamistów do Polski niczym by nie groził. Bo najwyżej około roku 2080 światowy rozgłos zdobyłby na przykład polski fizyk Hussein Kowalski. Autora tego pomysłu (który zakasował wszystko co napisał Witkacy) musze poinformować że gdyby taka inwazja istotnie nastąpiła, w tymże roku 2080 co najwyżej Zuleika Zielińska spytałaby matkę:
Mamo, czy to prawda że gdy babcia całowała się w parku z dziadkiem, nie dostała za to pięćdziesięciu kijów?
Inna halucynacja tolerastów to wiara w potęgę demokracji którą z entuzjazmem zaaprobują muzułmanie przebywający w Europie. W dyskusji pod pierwszą częścią tego wpisu padł głos że moje czarne scenariusze mogą się spełnić jedynie jeśli tę dzicz porwie charyzmatyczny przywódca. No to pytam się grzecznie skąd się wzięła władza Chomeiniego, mułły Omara i całej reszty tego barachła? Może któryś z nich cierpliwie maszerował demokratyczną ścieżką? Toleraści chyba do końca swoich dni nie pojmą że dla dżihadysty demokracja jest równie obrzydliwa jak dla mnie komunizm. Ich zdaniem jeśli białasy są tak bezdennie głupie że bożkowi demokracji bezcenzusowej oddają cześć to warto wykorzystać ich głupotę i posiłkując się tym mechanizmem oraz bombą demograficzną zdobyć władzę. Której jak Lenin/Stalin/Hitler nie planują już oddać komukolwiek bo wprowadzą szariat i nareszcie zapanuje "porządek".
Czas na podzielenie się z Szanownymi Czytelnikami moimi prognozami. Co nie co wyrywkowymi bowiem nie mam czasu ani chęci studiować realiów Italii czy Norwegii.
Na Francji, jak już nie raz pisałem, po prostu postawiłem krzyżyk. Wielkość tego kraju i zamieszkujących go ludzi (epoka Ludwika XIV czy Napoleona) to czas przeszły dokonany. Cezurą była Pierwsza Wojna Światowa, wygrana przez Francję jedynie dzięki włączeniu się do niej Stanów Zjednoczonych i pojawieniu się we Francji armii generała Pershinga za pięć dwunasta. Zarówno straty materialne jak mi ludzkie były tak ogromne że definitywnie wybiły mieszkańcóm tego kraju chęć do wojaczki. Co najlepiej było widać podczas następnej wojny. Zaczęło się od kompromitującej klęski doskonale wyekwipowanej armii której zabrakło jako tako sensownego dowodzenia i chęci do obrony swojego kraju. Zmykający przed Niemcami francuscy żołnierze zabierali z sobą tylko to co na wojnie jest niezbędne czyli manierki z winem. A do niczego niepotrzebne klamoty w rodzaju karabinów lądowały w przydrożnych rowach. Późniejszy ruch oporu odbywał się głównie na niwie wojny bakteriologicznej a jego największym francuskim bohaterem był krętek blady. Który do spółki z inną cichą bohaterką francuskiego "resistence" czyli dwoinką Neissera zadał Wehrmachtowi, Luftwaffe i Kriegsmarine większe straty niż reszta francuskiego ruchu oporu plus Wolni Francuzi generała de Gaulle razem wzięci. A w końcu Francję wyzwolili Amerykanie, Brytyjczycy i inne narody (nie sposób tu nie wspomnieć o Pierwszej Dywizji Pancernej generała Maczka). I tego Francuzi nigdy już Amerykanom nie wybaczą.
Dlatego w starciu z wojującym islamem nie daje Francuzom żadnych szans. A najlepszym dowodem były ostatnie obietnice Hollanda. Który przyrzekał likwidacje ograniczeń imigracyjnych wprowadzonych przez Sarkozy’ego, i tak stanowczo zbyt nieśmiałych w stosunku do realnego zagrożenia. Jak widać choćby z tego, obecny prezydent jest malutkim politycznym kanciarzem. Jego wzrok nie sięga dalej niż do kolejnych wyborów a strategiczne interesy swojego kraju ma poniżej pleców. Lub jest aż tak głupi że nie potrafi ich dostrzec. W każdym razie Kalifat Paryża widać w nie tak znowu odległej przyszłości. A tolerastów dyndających pod Łukiem Triumfalnym oczywiście też.
O Holandii którą sądząc po ostatnich doniesieniach z tego kraju, rządzą eutanaziści plus „homintern”, szkoda gadać. A zresztą czy wolno mieć choć szczyptę szacunku dla narodu który podczas wojny o niepodległość w szesnastym wieku, dobrowolnie sprzedawał broń, amunicję i żywność hiszpańskiej armii okupacyjnej księcia Alby?
Brytyjczycy w swoim przypływie tolerastii doszli już do tego że w niektórych drobniejszych sprawach islamscy imigranci nie stają przed obliczem sędziego w baraniej peruce lecz przed sądem szariackim. Ale wyspiarze nie są narodem zdegenerowanym do tego stopnia jak ich sąsiedzi przez Kanał La Manche. Więc o ile dostatecznie szybko się wezmą do odkręcania tej paranoi, mają jeszcze szanse. Nieco otuchy dodają na razie niezbyt liczne doniesienia z Wielkiej Brytanii, mówiące że do ludzi zaczyna wreszcie docierać że stoją już po pas w szambie. Więc czas przestać się dalej w nim pogrążać.
Sytuacja Niemiec jest na tyle nietypowa że Arabowie są dopiero trzecią pod względem liczebności etniczną grupą muzułmanów, po Turkach i Kurdach.A to moim zdaniem w sposób istotny zmienia rokowania.
Każdy kto miał przyjemność podczas wakacji odwiedzić Turcję, musiał zwrócić uwagę na fakt że nawet w interiorze kobiety nie wychodzą na ulicę przebrane za namioty a mężczyźni w kafejkach do kawy i fajki wodnej zamawiają kieliszek raki czyli wódki. A zatem ten ich islam jest zdecydowanie bardziej soft. Poza tym Turcy mieszkający w Niemczech nie żywią aż takiej pogardy dla cywilizacji białego człowieka jak Arabowie. I o ile mi wiadomo, nie mają nic przeciwko dorobieniu się w warstwie materialnej i wolą z taka wizją przyszłości wiązać nadzieje. Tak więc w ich przypadku hipoteza że ich mentalność jest bliska europejskiej ma zdecydowanie większy sens. O ile w kategoriach męsko-damskich do kręgu cywilizacji europejskiej zaliczymy obyczajowość rodem z Sycylii co niezbyt mi odpowiada.  Ja na przyszłe skutki tureckiej dominacji liczebnej w Niemczech spoglądam oczywiście z polskiej perspektywy. I pragnę przypomnieć że osiemnasto czy dziewiętnastowieczne Cesarstwo Otomańskie na pewno było państwem bardziej islamskim niż dzisiejsza Turcja, nawet pod obecnymi rządami partii islamskiej. A mimo to stosunek byłego imperium do Polski i Polaków był bardzo życzliwy. Więc tureckich Niemiec zupełnie się nie obawiam. A potencjalne problemy  rodowitych Niemców tyle mnie obchodzą co zeszłoroczny śnieg.
W krajach byłego ZSRR dla inwazji islamskiej najzwyczajniej w świecie nie ma miejsca. Bo tam nieproszonych gości po prostu by zlikwidowano a protesty postępaków i tolerastów każdy Rosjanin, od Putina zaczynając a na przysłowiowym Griszce kończąc miałby głęboko gdzieś. Bo kto rozsądny traktowałby serio pisk eunuchów?
Na deser zostawiłem sobie Polskę. I muszę zacząć od ciekawej rozmowy z poddanym JKMości Elżbiety II, radnym miasta Manchester z ramienia torysów i bratem ciotecznym mojego kolegi. Rozmowa ta miała miejsce na kilka miesięcy przed anschlussem do eurokołchozu. I pan ten powiedział nam że zamiast obawiać się tego że przyjadą Niemcy i wykupią wszystkie nieruchomości, bardziej powinniśmy obawiać się kolorowych którzy mogą się u nas pojawić aby w kraju o niższym koszcie utrzymania wydawać swoje „ciężko zapracowane” brytyjskie czy francuskie zasiłki dla bezrobotnych. I wspomniał o regularnych bitwach, również i w jego Manchesterze, jakie policja kilka już razy stoczyła z kolorową hołotą niszczącą sklepy i podpalającą samochody.
Szczęśliwie nic takiego nie nastąpiło. Zastanawiałem się od dłuższego czasu nad różnymi wchodzącymi w grę tego powodami. Ale nieomal pewności odnośnie przyczyny nabrałem po rozmowie z żoną syna znajomych.
Nie tak dawno temu pisałem o nim i o dziewczynie (a wkrótce i żonie)  która przywiózł z Francji. Jest nią śliczna i mądra Berberyjka, zachwycona mężem, Polską i Polakami, matka dwójki dzieci, pracująca i biegle już mówiąca po polsku.
Dżamila powiedziała że gdy Romek przekonał ją o autentyczności i sile swojego uczucia do niej, głęboka konspiracja i końcowy wyjazd do Polski stał się dla niej czymś oczywistym. Bo dopiero tam nie groził jej „mord honorowy” ze strony nożownika nasłanego przez rodzinę czy jakiegoś skretyniałego mułłę. Ale bardzo bała się polskich realiów. Bo we Francji wśród zwykłych ludzi panuje przekonanie że po polskich ulicach chodzą rasiści którzy w najlepszym razie ludzi o innym kolorze skóry obrażają. W gorszym biją a w najgorszym chwytają i odstawiają do „polskich obozów koncentracyjnych”. W których przecież komory gazowe i krematoria nadal funkcjonują i czekają na surowiec do przetworzenia. W te obozy oczywiście nie wierzyła. Ale poczuła wielką ulgę gdy już na tyle mówiła po polsku aby zrozumieć co znaczą wygłaszane przez kolegów męża komentarze typu „ty cholerny farciarzu, ale laseczkę sobie znalazłeś !”. Bo zrozumiała że ten czarny PR to bujda na resorach.
W swoim miejscu pracy (przedstawicielstwo francuskiej firmy) Dżamila w wolnych chwilach przegląda przychodzącą tam regularnie francuską prasę. Jako dziewczyna bardzo inteligentna szybko zauważyła że te liczne doniesienia o polskiej ksenofobii czy nietolerancji często gęsto powołują się na polskie „merdia”. Tak się głupio składa że prym w tej materii wiodą dwie prywatne stacje telewizyjne oraz szmatławiec którego nazwy nie podam nie chcąc obrażać inteligencji Szanownych Czytelników. Dlatego ten mechanizm Dżamila uznała za ewidentny przejaw działalności reketierów z „The Holocaust Industry”. Bo doskonale wie w rękach jakiej nacji znajduje się większość francuskich mediów oraz to kluczowe polskie.
Ale jedną z cech narodu wybranego jest bezdenna arogancja. A więc w swym pędzie do opluwania Polski wszędzie i wszystkimi dostępnymi sposobami nie są w stanie dostrzec że ten czarny PR jest z pewnego względu dla Polski korzystny. Bo obok mikroskopijnego w porównaniu z krajami „starej” Unii socjalu, skutecznie odstrasza kolorowych śmierdzących leni od pojawiania się nad Wisłą. I dlatego jestem wprawdzie bardzo umiarkowanym ale jednak optymistą
Czyżby „nadredaktor” był dla polskiej racji stanu takim samym użytecznym idiotą jak G.B.Shaw czy Fryderyk Joliot-Curie dla Stalina?
Zaczyna wyglądać na to że Polska w przyszłości znowu może stać się „przedmurzem chrześcijaństwa”. Tyle tylko że tym razem zachodnim. Widać już taki nasz los.

Stary Niedźwiedź