Nasza wizja państwa - 3. Edukacja

Pierwszy odcinek „Naszej wizji państwa” był odpowiedzią na pytanie postawione przez Kirę, pragnącą wiedzieć jak ma wyglądać Polska z marzeń konserwatystów i narodowców. Tak więc nasza odpowiedź miała nieco eklektyczny charakter, bowiem poruszała wybrane kwestie z zakresu obecności religii w życiu publicznym, prawa aborcyjnego czy kwestii ochrony prawnej wartości najwyższych. A dyskusja pod tym postem wykazała że nie taki diabeł straszny, jak go malują ateotalibańskie, genderowe, hominternowskie czy satanistyczne ladacznice.

Drugi wpis z tego cyklu pozwolił podzielić się z Czcigodnymi Czytelnikami kilkoma uwagami na temat konieczności gruntownej reorganizacji sił zbrojnych i zasad odbywania służby wojskowej. Czas na trzeci, czyli kilka uwag na temat edukacji. Bez litości niszczonej w imię cudzych interesów przez łajdaków na obcym żołdzie, zorganizowanych, jak w XVIII wieku,  w „partie zagranicy”.

Ci z grona Czytelników, którzy od lat czynią nam honor, goszcząc w niskich progach „Antysocjala”, anegdotę tę już znają. Ale pozwalamy sobie ją przypomnieć na użytek tych Gości, którzy nie tak dawno zaczęli tu zaglądać.

W pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych minionego stulecia, uczestnicy pewnej konferencji naukowej z branży reprezentowanej przez Starego Niedźwiedzia, zebrali się wieczorowa porą w barku, przy szklaneczce doskonałego rumuńskiego białego wina półwytrawnego. Wbrew paranoicznym insynuacjom lavejańskiego stolca, nie było to „ćpanie” lecz dyskusja „de publicis”. Siłą rzeczy koncentrująca się na ówczesnych problemach typu przyjęcie Polski do NATO oraz eurokołchozu. Pani profesor K-P, mająca świeżo za sobą prawie dwuletni staż na niemieckim uniwersytecie, słuchała nas z coraz większym rozbawieniem. W końcu nie wytrzymała i powiedziała:

Zapamiętajcie sobie żałosne naiwniaki, że do eurobajzlu przyjmą nas dopiero wtedy, gdy polskie szkolnictwo zostanie zgnojone do takiego stopnia, aby Polak nie stanowił na rynku pracy śmiertelnego zagrożenia dla Niemca, Francuza, Anglika czy Włocha!

Niestety Bożenka okazała się Kasandrą.

Zatem pozwalamy sobie podać szkic rozwiązania, mówiącego w ogólnych zarysach, jak posprzątać po (ło)Buzku, Tusku i innych agentach zagranicy.

Szkoła podstawowa powinna być oczywiście obowiązkowa, do dyskusji pozostawiamy czas nauki. Przed (ło)buzkową demolką wynosił on osiem lat. Ale Stary Niedźwiedź załapał się jeszcze na podstawówkę siedmioklasową, i w jego ocenie ten czas w zupełności wystarczył na podanie niezbędnego dla cywilizowanego człowieka zasobu wiedzy.

Co się tyczy szkolnictwa średniego, paląca potrzebą jest odbudowanie ze zgliszczy szkolnictwa zawodowego. Oczywiście zarówno w postaci zasadniczych szkół zawodowych, których absolwenci byliby robotnikami wykwalifikowanymi, jak i techników. Bowiem lekko licząc, co najmniej jedną trzecią funkcji obecnie powierzanych inżynierom, z powodzeniem mogliby sprawować inteligentni technicy, z kilkuletnim stażem zawodowym. Tak więc szkoła średnia to w zależności od możliwości i chęci ucznia, trzyletnia zawodówka, czteroletnie liceum lub cztero czy pięcioletnie technikum. Oczywiście poza liceami ogólnokształcącymi, jak najbardziej widzimy też miejsce dla liceów uczących również i zawodu, na przykład  pielęgniarskich czy „ekonomicznych”. Absolwenci tych ostatnich mogliby przecież pracować w księgowości, a z czasem po zdobyciu wiedzy praktycznej, zdać egzamin na księgowego. A nazywanie technikiem pomocnika księgowego czy pielęgniarki to głupota.

Programy wszystkich szkół, w zakresie wiedzy „ogólnej”, powinny być porządnie odepchlone z nadmiaru duperelnych faktów, jedynie zamulających pamięć. Bo wiedza że stolicą Czadu jest Ndżamena a kiedyś żył romantyczny poeta z niskiej półki o nazwisku Berwiński, przydać się może jedynie podczas rozwiązywania krzyżówek. A co się tyczy historii, czas potężnie zredukować liczbę informacji o romantycznych szaleńcach, którzy przegrali ze szczętem zanim coś zaczęli. A przypomnieć pamięć tych wszystkich, którzy mozolną pracą więcej dla Polski zdziałali, niż różnym pięknoduchom udało się przepieprzyć.

Poza szkolnictwem państwowym, rzecz jasna widzimy szerokie pole do działania dla szkół prywatnych. Rodzice mogliby wtedy na przykład zapisać dziecko do szkoły katolickiej, wiedząc że nie będzie podtruwane żadnym postępowym syfem. A nauczyciel luzaczek, mówiący że trawa jest też dla ludzi a pedalstwo to rzekomo normalna orientacja seksualna, w przypadku potwierdzenia takiej kreciej roboty, zostanie przez dyrekcję wylany na zbitą mordę.

Ponieważ doświadczenia brytyjskie i szwedzkie (odsetek siks zachodzących w ciążę wyższy niż w Polsce) wskazują że postępowe wychowanie seksualne można o kant dupy roztrzaskać, naszym zdaniem powinno ono z programu szkolnego zniknąć. Nie mówiąc już o „materiałach edukacyjnych” powstałych pod patronatem obecnych MENiaków za pieniądze podatnika. Uczących jak chłopak ma koledze włożyć rękę do tyłka. Uważamy że pedały które to opracowały plus urzędas który im za to zapłacił, powinni trafić do więzienia. A co w zamian? Oczywiście kilka godzin prelekcji prowadzonych przez fachowców czyli specjalistów ginekologów. Prelekcji organizowanych dla wygody w szkołach, ale poza systemem lekcyjnym. Ich tematem byłaby sucha, w pełni „odideologizowana” wiedza na temat zagrożeń jakie niesie ze sobą nieodpowiedzialny seks, informacja o cyklu biologicznym kobiety oraz przegląd istniejących metod antykoncepcji (fachowiec na pewno nie pomyli środków antykoncepcyjnych z wczesnoporonnymi). W szkole podstawowej rodzice musieliby wyrazić zgodę na udział dziecka w prelekcji, w szkole średniej wyboru dokonywałby uczeń.

A jak z odpłatnością? Oczywiście szkoła podstawowa powinna być opłacana bonem oświatowym. Pokrywającym również „pakiet podstawowy” usług edukacyjnych szkoły niepublicznej. Bo jest oczywiste, że za naukę gry w tenisa, jazdy konnej czy nadprogramowych języków obcych, rodzice powinni zapłacić.

Nauka w liceach czy technikach też mogłaby być finansowana z bonu edukacyjnego, o ile uczeń zdałby egzamin wstępny do takiej szkoły. Bo nie ma sensu aby za pieniądze podatnika blokował miejsce w szkole rachunkowości leń nie umiejący liczyć. Sorry, w bełkocie „człowieków postępu” to się chyba nazywa dyskalkulia.

W przypadku niektórych szkół zawodowych oraz techników, kandydat na ucznia powinien też przejść badania medyczne. Przecież budowlańcem, w przyszłości wchodzącym na rusztowania, nie może być osoba cierpiąca na lęk wysokości.

Oczywiście egzaminy maturalne, tak jak i zawodowe, powinny być organizowane centralnie. Co wyeliminuje na przykład zdobycie matury przez nieuka, którego rodzice byliby hojnymi sponsorami szkoły.

W kwestii studiów wyższych, obecny ich żałosny stan jest efektem wiary decydentów UE w magiczną moc papierka zwanego dyplomem. Czego najlepszym dowodem była idiotyczna eurodyrektywa, zalecająca aby bodajże do roku 2020 co drugi młody Europejczyk legitymował się wyższym wykształceniem. Nastąpił wysyp rożnych Europejskich Uniwersytetów Gotowania na Gazie, Tipsologii i Pieprzenia w Eurobambus. Na szczęście obecnie fala powodziowa się cofa, a wraz z nią odpływają i niesione przez nią fekalia. Bo ich absolwenci przekonali się, że z takimi kwalifikacjami, na rynku pracy mogą się ubiegać co najwyżej o stanowisko „wykładowcy” chemii na półki w sklepie.

Gorzej wyglądają sprawy na „państwowych” uniwersytetach. Niedawno szczęśliwie udało się na Uniwersytecie Warszawskim nie dopuścić do wykładu ścierwa, nazywającego mordowanie już urodzonych dzieci „aborcją”. A inne ścierwo ze stalinowskimi korzeniami, podające się za „profesora etyki”, nazwało to tłumieniem swobody dyskusji. Na poznańskim UAM „wykładowca gender” publicznie przyznał, że ma „niedomkniętą osobowość” i dlatego sypia z czternastoletnim chłopcem. Rektor i senat tego burdelu nie dostrzegli w tym niczego nagannego. A do poznańskiej policji jak ulał pasuje uwaga Kiry, że wielokrotnie jej funkcjonariusze zachowują się jak cioty. Bo takiego śmiecia należałoby w kajdankach wyprowadzić z wykładu. I nie mielibyśmy nic przeciwko temu, żeby ktoś mu tę osobowość domknął bejsbolem.

Dlatego finansowanie z budżetu uczelni wyższych, a siłą rzeczy i bezpłatne studiowanie na nich, powinno być selektywne. Budżet może dofinansować konkretne kierunki studiów, których absolwenci są po prostu potrzebni na rynku pracy. Oczywiście taka lista byłaby ogłaszana raz na kilka lat a studenci którzy dostali się na studia na takim „potrzebnym” wydziale, w przypadku studiowania bez „obsuwów” mieliby zagwarantowane te warunki finansowe do uzyskania dyplomu. A jeśli ktoś chciałby studiować jakieś czyste kurewstwo, czyli „etykę” a la Środa, gender czy inny syf, niech za to płaci. A jak się chętni nie znajdą? To taki burdel trzeba będzie zamknąć, z ewidentną korzyścią dla elementarnej przyzwoitości.

Co oby dał Bóg.

Stary Niedźwiedź i Tie Fighter