Nasza wizja państwa - 2. Obronność

W obliczu eskalacji konfliktów zbrojnych na całym świecie, w tym i za naszą wschodnią granicą, kolegium redakcyjne postanowiło przyjrzeć się nieco bliżej naszej niezwyciężonej armii. Jak twierdzi mistrz Michalkiewicz, nasza armia jeśli nie liczyć naszych kontyngentów zaprawionych w działaniach bojowych w Afganistanie czy Iraku, nadaje się głównie do pełnienia służby wartowniczej i defilad. Chociaż jak donoszą internetowe media, niektóre polskie jednostki wojskowe są ochraniane przez prywatne firmy ochroniarskie (Sic!).

Michalkiewicz twierdzi również, że naszą całą armię, wraz z jej muzealnymi eksponatami, można by zmieścić na „Basenie Narodowym” i to przy zamkniętym dachu.

 Niemniej zobaczmy, jak to wszystko wygląda. Otóż, naszą niezwyciężoną armię szacuje się na blisko sto tysięcy żołnierzy w takim oto rozkładzie na poszczególne formacje:

W skład Sił Zbrojnych RP wchodzą jako ich rodzaje:

·         Wojska Lądowe (ok. 50 tys. żołnierzy)

·         Siły Powietrzne (ok. 17 tys. żołnierzy)

·         Marynarka Wojenna (ok. 8 tys. żołnierzy)

·         Wojska Specjalne (ok. 2,5 tys. żołnierzy)

·        Narodowe Siły Rezerwowe (ok. 20 tys. żołnierzy)

W tym  22 tys. oficerów i 42 tys. podoficerów. „W rezultacie, na jednego oficera przypada mniej więcej dwóch szeregowców i dwóch podoficerów. Jest to struktura bardzo przypominająca strukturę naszej niezwyciężonej armii w czasach saskich, kiedy to wojsko było używane głównie do asystowania przy pogrzebach i tym podobnych uroczystościach.”

A jeżeli chodzi o muzealne wyposażenie naszej armii, to wygląda to tak:

Siły Zbrojne RP posiadają 2 257 500 sztuk broni palnej (suma wszystkiego, wliczono także karabiny wyprodukowane w okresie II wojny światowej. Pozwala to na wydanie, w razie wojny, jednej sztuki broni na osobę ~9,16% ludności Polski, w wieku produkcyjnym.

Stan na 1 stycznia 2010 r.: Wozy bojowe

Czołgi – (T-72, PT-91, Leopard 2A4, Leopard 2A5): w Siłach Zbrojnych – 1068; w Wojskach Lądowych – 911

Bojowe wozy piechoty i transportery opancerzone – (BWP-1, BWR-1, KTO Rosomak, HMMWV, BRDM-2): w Siłach Zbrojnych – 3110; w Wojskach Lądowych – 1296

Transportery opancerzone Rosomak– 380
    (zamówiono 849 szt.)
Transportery opancerzone M113/M577 – 29/6

Wozy rozpoznawcze BRDM-2 – ponad 200

Wozy rozpoznawcze M96/96I/97/98 Żbik – ok. 120

Śmigłowce

• Śmigłowce szturmowe Mi-24D/W – 16/16
• Śmigłowce uzbrojone Mi-2URP – 20
• Śmigłowce M-2RL – ok. 8
• Śmigłowce Mi-2Ch – ok. 6
• Śmigłowce Mi-2T – ok. 16
• Śmigłowce Mi-2D – ok. 6
• Śmigłowce wielozadaniowe W-3W – 33
• Śmigłowce rozpoznawcze W-3ŚRR – 3
• Śmigłowce obserwacyjne W-3PSOT – 1
• Śmigłowce uzbrojone W-3PL – 5
• Śmigłowce transportowe Mi-8T – 16
• Śmigłowce ratownicze Mi-8RL – 4
• Śmigłowce transportowe Mi-8MTW-1 – 7
• Śmigłowce transportowe Mi-17 – 4
• Śmigłowce medyczne Mi-17AE – 2
• Śmigłowce pasażerskie Mi-8P – 6
• Śmigłowce pasażerskie W-3S – 1 (zamówiono 2)
• Śmigłowce transportowe W-3T – 8
• Śmigłowce ratownicze W-3RL – 6
• Śmigłowce medyczne W-3R – 2
• Śmigłowce wielozadaniowe Mi-2 – ok. 50
• Śmigłowce Mi-2RL – ok. 4

Samoloty

• Samoloty wielozadaniowe F-16C/D block 52+ – 48
• Samoloty myśliwskie MiG-29/UB – 32
• Samoloty myśliwsko-bombowe Su-22M4/U3K – 32
• Samoloty szkolno-treningowe TS-11 Iskra – 54
• Samoloty szkolno-treningowe PZL-130 Orlik – 37
• Samoloty transportowe C-295M – 16
• Samoloty transportowe An-28TD – 2
• Samoloty transportowe C-130 – 5
• Samoloty transportowe M-28B/TD – 10
• Samoloty transportowe M-28B/PT – 5

Marynarka wojenna

4 fregaty

3 małe okręty rakietowe

5 okrętów podwodnych

3 niszczyciele min

3 trałowce

3 okręty transportowo-minowe

Po jednym okręcie wsparcia logistycznego, rozpoznania  radioelektronicznego, zbiornikowiec

4 okręty ratownicze

2 okręty hydrograficzne

2 okręty szkolne w tym jeden żaglowiec

1 okręt muzeum – ORP „Błyskawica”

Wymieniam tylko te ważniejsze składniki sprzętowe z pominięciem środków  wsparcia technicznego czy ogniowego, które nierzadko pamiętają drugą wojnę światową.

A teraz do meritum. Jaka jest wartość bojowa naszej armii? O takiej wartości możemy mówić tylko w przypadku naszych wojsk ekspedycyjnych, które rzeczywiście posiadają wysoka wartość bojową, choć nie mają doświadczenia w warunkach wojny regularnej o charakterze frontalnym. Niemniej są to oddziały zdolne do wygrania jakiejś granicznej potyczki, a nie regularnej wojny. Tak więc cała reszta nie byłaby w stanie upilnować własnych gaci, nie mówiąc już o granicach średniej wielkości kraju europejskiego.  W przypadku konfliktu zbrojnego nasza armia po zebraniu sromotnego łomotu od pancernych zagonów (dajmy na to, Putina), miałaby jedynie szansę na przekształcenie się w partyzantkę, której wszelako daleko by było do zaprawionych w bojach zawodowców z NSZ.

Czy przyczyna takiego stanu rzeczy tkwi tylko w nakładach na armię?  32 mld zł, jakimi dysponuje MON w roku bieżącym, na modernizację ma być wydane 8,17 mld zł. Czyli 1,95% PKB. Dla porównania w II RP na zbrojenia wydawało się 17% PKB. Jednak nie chodzi tylko o mizerne bądź co bądź nakłady, ale o cały system i doktrynę wojenną, które same w sobie są wręcz żałosne. Przeciętny nieliczny szeregowy żołnierz jest słabo wyszkolony i nieostrzelany. Ze względu na oszczędności, zajęcia strzeleckie ogranicza się do minimum. Nie wiadomo, jakie są kwalifikacje przerośniętej kadry oficerskiej i podoficerskiej; zarówno w zakresie taktyki, strategii, jak i umiejętności stricte bojowych, bowiem istnieje podejrzenie graniczące z pewnością, iż są to bardziej urzędnicy, niż rasowi żołnierze. Jako remedium na tę sytuację, pozwolę sobie przytoczyć w całości projekt szeroko rozumianego systemu szkoleń proponowanych przez Ruch Narodowy.

„Ruch Narodowy stawia sobie w ramach polityki obronnej za cel:

- doprowadzenie do sytuacji gdy wszyscy, a nie tylko 30.000 żołnierzy, z 100.000 Polskich Sił Zbrojnych będą gotowi do podjęcia walki;

- utworzenie w każdej formacji taktycznej kompanii specjalnych, które stały by się kadrą dla obrony terytorialnej na wypadek wojny i tworzyły by konspiracje w wypadku okupacji;

- uwzględnienie w obronie narodowej roli innych służb mundurowych, już dziś świetnie wyszkolonych;

- przywrócenia systemu obrony terytorialnej, który był już wprowadzony w polskiej armii i z którego nagle zrezygnowano. Pozwoliło by to na mobilizacje kilkuset tysięcy osób, gdy dziś III RP może zmobilizować 50.000 osób;

- przygotowania obywateli do działania w warunkach konspiracji w czasie potencjalnej okupacji;

- współpraca MON z organizacjami pozarządowymi o profilu militarnym;

- powszechny system szkoleń militarnych tylko dla mężczyzn. Nie uciążliwy dla normalnego życia. Zajmujący do 3 tygodni rocznie. Gwarantujący zachowanie prawa do wynagrodzenia i pracy.

- państwowe programy popularyzujące umiejętność posługiwania się bronią i posiadania broni. Likwidacja wysokich kosztów związanych z posiadaniem i użytkowaniem broni palnej;

- powszechny i tani dostęp do strzelnic - w III RP brakuje strzelnic, nie ma w nich wolnych miejsc do strzelania, koszty korzystania są gigantyczne, wiele strzelnic nie ma broni obiektowej którą można było by wypożyczyć do strzelań. Rewitalizacja strzelnic pozostałych po zlikwidowanych jednostkach wojskowych. Wsparcie państwa dla budowy nowych obiektów przez prywatnych inwestorów. Stworzenie ram prawnych, które zlikwidowały by uznaniowość władz lokalnych w kwestii budowy strzelnic. Koszt strzelnicy waha się od 500.000 do 2 milionów złotych, koszt boiska sportowego Orlik wynosi 1.200.000 - Orlików wybudowano 1600;

- liberalizacja prawa do posiadania broni. Automatyczne przyznanie wszystkich niekaranym i zdrowym psychicznie Polakom prawa do posiadania broni. Likwidacja rejestru posiadaczy broni. Stworzenie rejestru osób bez prawa do posiadania broni - by potencjalny okupant nie miał w swojej dyspozycji listy proskrypcyjnej posiadaczy broni. Już dziś można bez zezwolenia kupować broń czarnoprochową w tym sześciostrzałowe rewolwery. Pomimo zwiększenia ilości osób posiadających broń, spadają statystyki ilości przestępstw z użyciem broni;

- wsparcie państwa dla szkoleń militarnych. Dziś jedyną barierą w dostępie do takich szkoleń jest ich koszt. Jest już wiele firm świadczących takie usługi;

- przekształcenie przysposobienia obronnego w szkołach w kursy strzeleckie."

Tylko taki system, który zresztą w nieco okrojonej formie istniał przed wojną, gwarantuje, że nawet niedostatki w wyposażeniu mogą być przynajmniej częściowo rekompensowane poprzez doskonałe wyszkolenie i wysokie morale. A w przypadku przeznaczenia odpowiednich środków na wyposażenie dla tak wyszkolonych kadr, możemy mówić o potężnej sile bojowej, która szybko ostudziłaby imperialne zapędy kieszonkowych Hitlerków, gdyż bojowego ducha godnego naszych ojców i dziadków chyba jeszcze nie zatraciliśmy i trzeba go w ludziach na powrót obudzić, aby w razie wojny mogli kontynuować chlubne tradycje wojskowe naszych przodków.

Wszak winniśmy pamiętać, że nasze północnoatlantyckie sojusze nie gwarantują nam absolutnie żadnego bezpieczeństwa i w przypadku konfliktu zbrojnego nikt nie kiwnie nawet palcem, gdyż cały NATOwski moloch utknie w sporach proceduralnych i niekończących się konfliktach interesów. Szkoda, że żaden z dotychczasowych szefów rządów nie pomyślał o tym, aby z każdym z  naszych natowskich sojuszników zawrzeć oddzielne umowy wojskowe, które precyzowałyby wzajemne zobowiązania, ich charakter i zakres.

Sorry, takich mamy przywódców…

Tie Fighter i Stary Niedźwiedź

http://www.prawy.pl/z-kraju/6027-obrona-narodowa-wedlug-ruchu-narodowego

http://pl.wikipedia.org/wiki/Si%C5%82y_Zbrojne_Rzeczypospolitej_Polskiej