Czy na pewno jeszcze Polska nie zginęła?

W grudniu ubiegłego roku opublikowaliśmy post tłumaczący jakim idiotyzmem lub/i podłością jest pisowska ustawa normująca uprawy żywności GMO w Polsce:

https://antysocjalbis.blogspot.com/2016/12/czy-gmo-to-uwertura-do-ceta.html

Piszemy wyraźnie „pisowska”, bowiem z klubu parlamentarnego posiadającego większość bezwzględną w obydwu jego izbach, rządu będącego emanacją tej większości oraz prezydenta który ten legislacyjny śmieć podpisał, nikt i nic odpowiedzialności za to przestępstwo nie zdejmie.
Wszystko wskazuje na to że kolegium redakcyjne Antysocjala okazało się Kasandrą, ale taka zdolność profetyczna ani trochę nas nie cieszy. Kolejnymi biciami w dzwony na trwogę okazały się wypowiedzi europosłanki PiS Anny Fotygi:

http://wpolityce.pl/gospodarka/327738-anna-fotyga-o-ceta-relacje-z-kanada-maja-charakter-strategiczny-nie-koniunkturalny

oraz ministra rolnictwa Krzysztofa Jurgiela:

http://wpolityce.pl/gospodarka/327847-ceta-nie-zagrozi-polskiemu-rolnictwu-jurgiel-nasi-rolnicy-na-pewno-beda-konkurencyjni-dla-kanadyjskich

Anna Fotyga jako argumentu za zgodą na CETA użyła udziału kanadyjskich żołnierzy w obydwu wojnach światowych!!! Co potwierdza jasno że o ile w obecnym rządzie Napoliona MSZem kieruje oferma to w latach 2005-7 resort ten wódz powierzył idiotce na miarę Myszki Agresorki czy niejakiej (p)oślicy Schleswig-Holstein z klubu największych tytanów intelektu w tym sejmie. Przy których niegdysiejsi posłowie Samoobrony wyglądali na bywalców gaju Akademosa.
Z kolei brednie Jurgiela o możliwościach ekspansji polskiej żywności na rynku kanadyjskim przypominają Staremu Niedźwiedziowi paszkwil na rząd austriacki  autorstwa młodego Jarosława Haszka. W którym minister rolnictwa dowiedział się od swojego lokaja że taka bardzo wysoka trawa, z takimi pędzelkami  na końcu, nazywa się zboże, a z niego robi się chleb. A takie duże łaciate czarno-białe zwierzęta z rogami, jedzące trawę, to krowy. I one dają mleko.
Ale te obrażające rozum ludzki bzdury i kłamstwa, publikowane na portalu który Milom nazwała „Trybuną Ludu Napoliona”, w naszym odbiorze świadczy o zamiarze ratyfikacji tego łajdackiego traktatu, którego przepisy wykonawcze wejdą w życie jeszcze przed zakończeniem procesu ratyfikacji przez parlamenty lub referenda w krajach członkowskich. W Polsce za tą podłością na pewno zagłosują targowiczanie zarówno z klubu złodziei, jak i z klubu debili. Zatem wystarczy ogłosić w gronie  PiS „brak dyscypliny klubowej” (są w necie aż tacy durnie którzy w to uwierzą), tak z lekkim zapasem trochę ponad 140 głosów za ratyfikacją i po kłopocie bo bariera 2/3 przekroczona. Że nie będzie w Polsce referendum, wiedzieliśmy od początku. W końcu istniało pewne ryzyko że ludziska widząc Napoliona dmuchającego w tę samą trąbkę co Skatina i Swetru, mogliby odzyskać rozum. A wtedy w pewnej ambasadzie (nie mówimy o paragwajskiej) Geniusiowi Żoliborza nogi by z dupy powyrywano.
Dlatego warto zapoznać się z tym, co o tym łajdackim traktacie pisze „Dziennik-Gazeta Prawna”.
W poniższym linku przedstawiono największe zagrożenia nie tylko dla Polski ale i innych państw narodowych, skomentowane przez panią  prof. Leokadię Oręziak, kierownika Katedry Finansów Międzynarodowych warszawskiej SGH.

http://biznes.gazetaprawna.pl/artykuly/980577,co-to-jest-ceta-10-rzeczy-ktorych-nie-wiecie-o-umowie-ue-kanada.html

Tym z Sanownych Czytelników naszej witryny, którzy nie przepadają za terminologią fachową z zakresu finansów i prawa, proponujemy inny artykuł w DGP, napisany znacznie przystępniej:

http://biznes.gazetaprawna.pl/galerie/982750,duze-zdjecie,1,co-to-jest-ceta-umowa-pomiedzy-ue-a-kanada-krok-po-kroku.html
 

Ponieważ DGP zakazuje publikowania tego tekstu bez uzyskania na to zgody redakcji, podamy własnymi słowami i w wersji zmodyfikowanej najważniejsze argumenty przeciwko CETA.

1. CETA grozi utratą miejsc pracy.
Doświadczenia umowy NAFTA, też dającej przewagę wielkim korporacjom w sporach z rządami, zawartej między Kanadą, USA i Meksykiem, dobitnie wykazały że miejsca pracy początkowo „uciekały” do kraju o najniższych kosztach pracy z tej trójki, czyli do Meksyku. Potem korporacje znalazły jeszcze tańszą a dostatecznie wykwalifikowaną siłę roboczą, głównie w Azji. I Meksyk, naiwnie liczący na przejęcie amerykańskich i kanadyjskich miejsc pracy, obudził się z ręką w nocniku. Ten kraj poniósł największe straty, wielu jego mieszkańców emigruje lub chwyta się najgorzej płatnych prac by przeżyć.
Bardzo optymistyczne  szacunki podają że z powodu umowy CETA do 2023 roku spodziewana jest w UE utrata 200 000 miejsc pracy. 

2. Europejskie rolnictwo jest bez szans w starciu z kanadyjskim „wielkoprzemysłowym”.
CETA ma znieść 98 proc. barier celnych między UE a Kanadą, w tym 90 proc. barier na produkty rolne. Powoduje wzajemne otwarcia rynków, co dla rynku europejskiego jest bardzo groźne. Wyjątki dotyczą mięsa wołowego, wieprzowiny, drobiu i serów, na które obowiązują kwoty. Ponieważ szczegóły te negocjowano za czasów nierządu PO-PSL, tylko ostatni kretyn może uwierzyć że ktokolwiek przy ustalaniu tych limitów zadbał o interesy polskich rolników. Po wejście w życie CETA los małych gospodarstw rodzinnych jest przesądzony. Przykładowo polscy sadownicy, będący największymi producentami jabłek w Europie, nie mają szans w  konfrontacji z kanadyjskimi jabłkami GMO, na które cła będą obniżone do ZERA.
 

3. Standardy dotyczące bezpieczeństwa żywności są niższe w Kanadzie niż w UE.
Kanada tak jak i USA, z definicji dopuszcza żywność GMO a produkty takie nawet nie muszą być oznakowane.. Jeśli ktoś chce jakiś produkt wyeliminować z rynku, na nim spoczywa obowiązek udowodnienia jego szkodliwości przed sądem. Do tej pory w eurokołchozie obowiązywała dokładnie odwrotna zasada. To producent wprowadzanego na rynek nowego towaru musiał udowodnić że spełnia on wszelkie obowiązujące dla danego asortymentu normy. Szczególnie drastyczna jest różnica w normach na kosmetyki. Europejskie limitują zawartość kilkuset związków chemicznych lub ich grup, być może w niektórych przypadkach jest to ostrożność na wyrost. Natomiast amerykańskie i kanadyjskie ograniczają zawartość w kosmetykach chyba kilkunastu, spotkaliśmy się nawet z informacją że kilku. Niestety CETA przewiduje wzajemne honorowanie certyfikatów. Czyli na rynki europejskie może trafić barachło, które dawniej natychmiast zostałoby karnie wycofane z rynku a producent poniósłby koszt utylizacji tego syfu. A teraz w przypadku uszczerbku na zdrowiu konsument co najwyżej będzie mógł skarżyć korporację. Życzymy powodzenia.
Do tej samej szuflady należy wrzucić zasadnicze różnice w dopuszczalności i zasadach stosowania różnych środków fitosanitarnych. Przepisy kanadyjskie dopuszczają stosowanie takich, które w Europie są zakazane, w przypadku innych dopuszczane są krótsze okresy karencji. A po wzajemnym uznaniu certyfikatów, euroukładacze tych norm będą się mogli swoimi dziełami podetrzeć.
 

4. Mechanizm inwestor-przeciwko-państwu (ICS) godzi w rację stanu.
Do niedawna międzynarodowy koncern, mający pretensje do władz jakiegoś kraju, musiał dochodzić swoich praw przed sądem tegoż kraju. Po wprowadzeniu zasady ICS tenże koncert będzie mógł skarżyć te władze przed międzynarodowym trybunałem arbitrażowym. W przyzwoitym kraju z przyzwoitym wymiarem sprawiedliwości (nie mówimy zatem o Polsce z gdańskimi prostytutkami w togach) sąd odesłałby na drzewo gnoi skarżących się na poniesione straty, spowodowane na przykład podniesieniem przez rząd płacy minimalnej. A teraz będzie już inaczej. Sięgając do tematu poprzedniego postu, Viktor Orban byłby bez szans w walce z banksterami przed jakimś szemranym arbitrażem. Bo posługując się polskimi analogiami, równie dobrze można by liczyć na to że „Słowika” skaże na odsiadkę skład orzekający złożony z „Wańki”, „Malizny” i „Parasola”.
Tak na marginesie, mechanizm ICS (w jego starszej wersji ISDS) obecny jest w umowach inwestycyjnych podpisywanych przez polskojęzyczne rządy zdrady narodowej w latach dziewięćdziesiątych. Co nieraz już spowodowało konieczność płacenia ciężkich milionów jak choćby firmie Eureko, która „kupiła ” od skarbu państwa PZU za pieniądze PZU. Za co Buzek i Belka do dzisiaj powinni siedzieć, a niejaki Emil Wąsacz wisieć.

5. Amerykańskie firmy wejdą do Europy i bez TTIP.
Trudno się dziwić prezydentowi Trumpowi że jego oficjalne wypowiedzi na temat analogicznego traktatu z eurokołchozem, czyli TTIP, na pewno nie są entuzjastyczne. Bowiem traktat ten przestał już być Stanom do czegokolwiek potrzebny. Wystarczy że amerykańska firma założy w Kanadzie spółkę córkę i już ma wstęp na rynek europejski na nowych zasadach. Ale w drugą stronę to nie zadziała i na przykład bezcłowy eksport swoich samochodów do Stanów Niemcy muszą sobie wybić ze łbów. Czyli okazuje się że amerykańskie koncerny też wybiedroniły europejskich konsumentów niczym Putas Buraka Obambo. Ponadto ICS w takiej postaci, w jakiej został zapisany w CETA, umożliwi pozywanie krajów europejskich także przez firmy amerykańskie.

6. Brak jakichkolwiek ograniczeń dla ekspansji zagranicznych banków.
CETA zakazuje stosowania jakichkolwiek barier ograniczających udział kapitału zagranicznego w krajowych bankach i innych instytucjach finansowych (choćby ubezpieczenia!). Zatem mówiąc o repolonizacji sektora bankowego i jednocześnie chwaląc wpływ CETA na polską gospodarkę, wicepremier Morawiecki łże jak Tusk. Bo były wieloletni prezes Banku Zachodniego WBK nie może być aż takim kretynem, by tak elementarnej rzeczy nie rozumieć. A skoro otworzy się na oścież drzwi przed zagranicznymi banksterami, pojawienie się na rynku produktów bardziej toksycznych od kredytów „frankowych” to tylko kwestia czasu. 

7. Dane osobowe nie będą zabezpieczone tak jak robi się to w UE.
CETA może spowodować znaczne pogorszenie standardów zachowania prywatności i ochrony danych osobowych obywateli. Eurokołchoz dopracował się w tej dziedzinie nie najgorszych przepisów, zawartych w Konwencji Rady Europy. Analogiczne kanadyjskie nie idą tak daleko.
Tekst CETA coś gaworzy o przestrzeganiu standardów, ale Kanada nie przystąpiła do Konwencja Rady Europy (może to zrobić każdy chętny, nawet Papua-Nowa Gwinea) a traktat nie zobowiązuje jej do tego w żadnym konkretnym terminie. Czyli kolejna mowa trawa. 

8. „Liberalizacja” wszelkich usług publicznych, nawet sprzeczna ze zdrowym rozsądkiem, będzie odtąd możliwa.
CETA uznaje jakiekolwiek faworyzowanie podmiotów państwowych czy krajowych lub rezygnację z usług konkretnej firmy za nieuczciwą konkurencję. Czyli korporacje dostają przywileje ale za to państwo nie ma żadnych gwarancji że będzie mogło regulować takie usługi publiczne jak edukacja, ochrona zdrowia czy transport zgodnie z racją stanu. Gdyby te reguły gry obowiązywały wcześniej, firma Amber Gold mogłaby na miesiąc przed bankructwem zażądać pół miliarda kredytu w jakimś banku, a w przypadku odmowy domagać się na przykład 10 milionów odszkodowania za dyskryminację. Chyba nikt nie wątpi w to że gdańskie skurwysyny w togach uwinęłyby się z tą sprawą w dwóch instancjach w tydzień. Racja stanu oraz prawo do odmowy współpracy z firmą niewiarygodną wędrują zatem na gwóźdź w latrynie a JKM w przypadku ratyfikacji CETA i wejścia tego łajdactwa w życie chyba popuści w portki z uciechy.
Teoretycznie z umowy zostały wykluczone usługi, które nie są świadczone na zasadach handlowych lub przy wykonywaniu których państwo nie ma obowiązku konkurowania z innymi podmiotami. Ale jakaś cwana korpopapuga czuwała i pojęcie „na zasadach handlowych” nie jest w CETA zdefiniowane. Na co zwróciła oczywiście uwagę pani prof. Oręziak.  CETA przewidział istnienie tzw. listy negatywnej, na której zostały umieszczone te usługi, które nie podlegają liberalizacji. Ale jeśli nie zostały one przez jakiś kraj na tę listę wpisane na etapie negocjowania traktatu, nie będą one chronione. Bo czas negocjacji się już zakończył, nadszedł czas ratyfikowania. Retorycznego pytania czy w ogóle, a jeśli tak to co na tę listę wpisali Chyży Rój lub Kopacz (na metr głęboko), oczywiście nie zadamy. Bo nie chcemy w oczach Szanownych Czytelników wyjść na ostatnich idiotów.

Wpis ten dedykujemy Czcigodnemu Robertowi Grunholzowi, którego blog zainspirował nas do napisania tych kilku słów.

Stary Niedźwiedź
Flavia de Luce