Jaja jak berety, czyli nie święci garnki lepią

Od dawna wiadomo, że memy na temat polskich polityków dzielą się na dedykowane pierwszemu debilowi sejmu VIII kadencji i mniej liczne, poświęcone wszystkim pozostałym politykom razem wziętym. Wprawdzie tenże Rychu VI na jednym z nich twierdzi, że „Na pochyłe drzewo to i Salomon nie naleje”, ale my nie mamy powodu, by litować się nad narcystycznym bałwanem. Przecież sam się do polityki pchał. Zatem i Refael, przy niewielkiej pomocy Starego Niedźwiedzia, spróbował swych sił na memowej niwie. W końcu nie święci garnki lepią, więc dlaczego i my nie mamy się sprawdzić w tej dziedzinie?
Po kompromitującej przegranej z niejaką Lubnauer w wyborach przewodniczącego tego bestiarium, nadal uważał się za wodza, popisując się złotymi myślami, że liderem się jest, a przewodniczącym bywa. Energiczna Kasia wyprowadziła go z błędu:

Wtedy Rychu przypomniał sobie czasy noszenia teczki za Balcerkiem, słusznie zwanym Mengele polskiej gospodarki. No i zaczął tedy szukać dla siebie miejsca w niszy ekologicznej twórców genialnych planów gospodarczo – społecznych i odkuć się jako twórca takiego, który zjednoczy całą opozycję. Ponoć do drużyny przystąpił niejaki Andrzej Rzońca, nadworny ekonom Grzecha Shityny. Który udowodnił, że w SGH (jak mawiają Hanysy, S jak Zigmunt, G jak psiniec, H jak ciulik) może się habilitować nawet bałwan, nie odróżniający procentów od punktów procentowych. Ów twór, czy może .Nowotwór, robi za stowarzyszenie o nazwie „Plan Petru”. Nie wiemy, jak plan ten przyjmie pan Kononowicz, w naszym przekonaniu poważny konkurent  guru Rycha. Ale wiemy już, że w gangu Olsena budzi kontrowersje.
 

Oczywiście dwuwładza w Nowośmiesznej musiała doprowadzić do kryzysu, który objawił się w całej krasie podczas pierwszego czytania dwóch społecznych projektów ustaw „aborcyjnych”. Jeden z nich, potocznie zwany „Stop aborcji”, powstały pod egidą stowarzyszenia Ordo Iuris, ma na celu ograniczenie aborcji „eugenicznych”, w ponad 90% przeprowadzanych obecnie w przypadku dzieci z zespołem Downa. Oczywiście głosami PiS i sojuszników został on skierowany do komisji.
Drugi, autorstwa feminazistek niejakiej Nowackiej i pomniejszej lewizny, zwał się bezczelnie „Ratujmy kobiety” i zakładał aborcję na żądanie bodaj do 12 tygodnia ciąży. Oczywiście Rychu znów błysnął i był za, bo jego zdaniem „kobieta powinna móc usunąć aborcję”.
Napolion zręcznie wybrnął z sytuacji. Swego czasu obiecał, iż społeczne projekty ustaw nie będą kasowane w pierwszym czytaniu. Zatem na jego komendę 58 posłów PiS zagłosowało za przekazaniem wypocin feminazistek do komisji. Co dawało zjednoczonym „totalniakom” możliwość skutecznego przepchnięcia tego moralnego łajdactwa przez pierwsze czytanie. Ale „totalni” dokumentnie spieprzyli robotę. Trójka  ostatnich chrześcijan w szajce Shityny była przeciw, wielu Przestępców Organizowanych i co nie co Nowośmiesznych olało głosowanie, „bo przecież i tak Kaczor to uwali”. I łajdactwo Nowackiej trafiło do szamba.
Pod sejmem lewacka hołota demonstrowała, ale tym razem przeciwko opozycji. Shityna i Lubnauer świecą ślepiami, bo feminazistki i spółka obiecali wywalić ich na zbity pysk z najbliższego „czarnego protestu”, gdyby ponownie przyleźli się lansować.
Czyli drużyna prezesa robi obecnie za "leberałów" a totalniacy za bandę debili, którym nawet ratunkowe SMSy od Gnojmana nie wystarczą, by dać głos tak, jak im Shityna każe. Bo włożenie karty, naciśnięcie odpowiedniego guzika i podniesienie łapy przekracza ich możliwości intelektualne. Jest to pierwszy znany nam przypadek, kiedy to w parlamencie opozycja obaliła nie rząd, lecz siebie.

 

W studenckich czasach Starego Niedźwiedzia modne były rymowane przyśpiewki typu "Wpadła mi do sedesu odznaka ZeteMeSu" (młodszych Czytelników informujemy, że skrót ZMS oznaczał Związek Młodzieży Socjalistycznej).  A teraz Napolion ma prawo zanucić "Lata mi koło wacka ustawa i Nowacka".
 Rychu poczuł swoją szansę na kontrzamach stanu. I jak doniósł wywiad Antysocjala, bez pardonu atakuje swą niedawną pogromczynię.  

Nie ukrywamy, że ten cyklon w szambie zarówno nas bawi do łez, jak i cieszy.

Stary Niedźwiedź
Refael 72