Rekonstrukcja czyli koniec dwóch lat świra

Po około pół roku zapowiedzi i spekulacji niemal legendarna już rekonstrukcja rządu wreszcie nastąpiła. Na temat zmian w „gospodarczych” resortach, jeszcze za premierostwa pani Beaty Szydło zmonopolizowanych przez obecnego premiera Morawieckiego, nie będziemy się wypowiadać. Wystarczy nam, że dokonując w nich reorganizacji nie przekroczono granic śmieszności, bo w odróżnieniu od Ministerstwa Rozwoju, nie powstało przynajmniej Ministerstwo Szczęścia, Pociechy z Dzieci i Wszelkiej Pomyślności. Wymienić tu z żalem musimy tylko odejście pani Anny Streżyńskiej z Ministerstwa Cyfryzacji, której pracy nie czepiał się nawet osioł reklamujący sztuczne szczęki. Znaczy, za dobra, jak by powiedział ś.p. kapitan Mamert Stankiewicz?
Co się tyczy MSZ, trudno sobie wyobrazić, aby następca Dupy Wołowej z Uszami był w stanie wywiązywać się ze swoich obowiązków gorzej. Pan prof. Jacek Czaputowicz nie jest Grzechem Shityną, który przeszedł do historii polskiego dyplomatołectwa, nie znając na przyzwoitym poziomie żadnego obcego języka. Zapewne Kopara Na Metr Głęboko, mianując go na to stanowisko, uwierzyła w stare rosyjskie przysłowie. Mówiące, że „chuj pa wsiech jazykach gawarit”. Młodszych Czytelników informujemy, że końcówka tego przysłowia znaczy „mówi wszystkimi językami”.
Pan minister Radziwiłł podpadł nam przymusowym wprowadzeniem (pod rygorem grzywien wlepianych rodzicom w nieskończoność) szczepionki, z której niemal cały cywilizowany świat już zrezygnował. Poza tym nie zrobił nic, by ukrócić wszechwładzę sitwy profesorsko – ordynatorskiej, która jest w stanie „zagospodarować” dowolnie wielkie pieniądze przeznaczone na ochronę zdrowia. Zatem panu ministrowi Łukaszowi Szumowskiemu życzymy skutecznych działań w tym kierunku.
Pan prof. Jan Szyszko jest przez nas odbierany pozytywnie, bowiem sięgnął po wyręby sanitarne, niezbędne do ograniczenia ekspansji kornika drukarza. Jego następcy panu Henrykowi Kowalczykowi życzymy skutecznej gry na czas z brukselskimi i krajowymi ekokanaliami i uratowania większej części Puszczy Białowieskiej.
No i wreszcie crème de la crème czyli Macierenko. Nie sposób nie skorzystać z okazji i nie przypomnieć jego co ważniejszych osiągnięć.
1. Na jesieni 1989 współtworzył Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe, zostając jego wiceprezesem. Po obaleniu rządu Jana Olszewskiego, został zeń usunięty w lipcu 1992.
2. w lipcu 92 stworzył Akcję Polską.
3. W 93 dołączył do Ruchu dla Rzeczypospolitej Jana Olszewskiego. W wyborach 93 lista ta nie przekroczyła bariery 5%.
4. Na jesieni 93 reaktywował Akcję Polską.
5. W 95 wstąpił  do Ruchu Odbudowy Polski, w 96 został jego wiceprzewodniczącym.
6. W wyborach 97 uzyskał mandat poselski z listy AWS z rekomendacji ROP. Po czym natychmiast ten ruch rozwalił, tworząc Ruch Katolicko-Narodowy, którego został prezesem.
7. W 2001 został ponownie wybrany do sejmu, tym razem z listy Ligi Polskich Rodzin.
8. Kilka miesięcy potem, po kłótni z Kuniem Który Mówi,  opuścił LPR.
9. W 2002 kandydował na prezydenta Warszawy z listy Razem Polsce z imponującym wynikiem 1.09% głosów.
10.  Przed wyborami parlamentarnymi 2005 wraz z Janem Olszewskim i Gabrielem Janowskim stworzył Ruch Patriotyczny, który zebrał aż 1.05% głosów.
11. W 2005 prezes Kaczyński zrobił go szefem Służby Kontrwywiadu Wojskowego, w której oczywiście zatrudnił fachurów jak się patrzy. W 2007, po tragicznym omyłkowym ostrzelaniu przez polskich żołnierzy afgańskiej wioski Nangar Chel SKW skompromitowało się dokumentnie, robiąc z polskich żołnierzy bandytów. Dość powiedzieć, że na salę sądową żołnierze ci byli wprowadzani  z zasłoniętymi twarzami i rękoma wykręconymi do tyłu i skutymi kajdankami. Jak słusznie zauważył ś.p. pan profesor Bogusław Wolniewicz, za takie obrażanie żołnierzy polskich z inspiracji harcerzyków z SKW (jak widać, Macierenko zawsze miał sentyment do młodych chłopaków z wątpliwymi kwalifikacjami), ich szefowi należało się splunięcie w gębę.
12. W 2007 został posłem z listy PiS a w lipcu 2010 stanął na czele powołanego przez PiS zespołu parlamentarnego d/s badania katastrofy smoleńskiej. I natychmiast zaczął ośmieszać prace tego gremium, bez cienia dowodów plotąc takie brednie na temat sposobu przeprowadzenia zamachu, że przeciętny Polak zaczął mieć tego tematu powyżej dziurek w nosie. W naszej ocenie to Macierenko, będący archetypem pojęcia „sekta smoleńska”, przyczynił się do sukcesu Tuska w wyborach 2011. Sam został przez żelazny elektorat PiS ponownie wybrany do sejmu.
13. W 2012 przypomniał sobie o (rzekomym) istnieniu Ruchu Katolicko-Narodowego oraz Ruchu Patriotycznego, więc na wszelki wypadek się z nich wypisał i wstąpił oficjalnie do  PiS, zostając jego wiceprezesem.
14. Podczas parlamentarnej kampanii wyborczej 2015 szczęśliwie udało się go zamknąć w szafie i dopilnować, by z niej nie wylazł i nie spieprzył wszystkiego, co swą tytaniczną pracą osiągnęła pani Beata Szydło. Tylko dzięki temu wygrana PiS przybrała aż takie rozmiary, że partia ta, po raz pierwszy od 1989, może rządzić samodzielnie,
15. Od 2015 nasz idol, wraz z Bartłomiejem Misiewiczem i Edmundem Jannigerem stanął na czele MON. Misiewicza udało się wyczesać z MON oraz z zarządu Polskiej Grupy Zbrojeniowej już w kwietniu 2017, Janniger chyba do niedawna straszył w ministerstwie. Jeśli wierzyć temu, co pisze w sieci sam o sobie, obecnie jest „dyrektorem” jednego z biur poselskich PiS. A dwa lata świra właśnie się zakończyły wczoraj, czyli 9 stycznia Roku Pańskiego 2018. Na wniosek premiera Morawieckiego PAD odwołał Macierenkę z funkcji ministra obrony narodowej, powierzając tę funkcję Mariuszowi Błaszczakowi.
Jego najwierniejsi szalikowcy oczywiście są w żałobie. A redaktor Sakiewicz zadeklarował, że nie zagłosuje już nigdy na PAD. Ale my trzymajmy się faktów.
W kwestiach czysto merytorycznych, zatrzymanie zakupu francuskich nielotów w liczbie czterdziestu kilku za dwukrotność ich realnej wartości to wielki plus. Ale oznacza to, że za te same pieniądze, niejako na ten cel już „odżałowane”, można kupić około dziewięćdziesięciu śmigłowców na chodzie i do tego przyzwoitej jakości (vide kupno przez Turcję sprzętu amerykańskiego). A tu dwa latka minęły, rozstrzygnięcia przetargu na tak potrzebne śmigłowce ani widu, ani słychu. Za to pojawił się genialny pomysł nabycia nawet czterech okrętów podwodnych.
Fama głosi, że będą to okręty francuskie. Oraz że producent zastrzegł, iż zasięg rakiet manewrujących, w które te okręty będą wyposażone, nie przekroczy tysiąca kilometrów. Narzucają się zatem pytania:
Primo, jaka jest wartość odstraszająca tych rakiet z głowicami KONWENCJONALNYMI?
Secundo, jakim problemem dla Rosji jest wykrycie okrętów w płytkiej kałuży (średnia głębokość ok. 52 m), którą jest Bałtyk?
Tertio, czy nie byłoby zatem rozwiązaniem "trochę" tańszym a równie skutecznym dysponowanie ruchomymi wyrzutniami lądowymi? Ich podstawową wadą byłoby jedynie to, że gali banderowej się na takiej wyrzytni nie urządzi i apelu smoleńskiego nie odczyta.
Co się tyczy Obrony Terytorialnej, wszystko (poza zbyt małą liczebnością) byłoby OK. Tak długo, dopóki merytoryczne mniej niż zero nie twierdzi, że ci powierzchownie wyszkoleni amatorzy obronią nas przed atakami „specnazu”. A za skandal uważamy to, że najnowsze karabinki z Radomia trafiają do OT, a nie do jednostek liniowych. Czy OT nie mogłaby nauczyć się strzelać na starszym sprzęcie?
O jak do tej pory skutecznym upupieniu budowy w Łodzi suchego portu tzw. Drugiego Jedwabnego Szlaku swego czasu pisaliśmy. Około półtora tysiąca miejsc pracy poszło do piachu. Pozostało mieć nadzieję, że Chińczycy nie wpadną na pomysł rezygnacji z lokalizacji suchego portu w kraju rządzonym przez „rząd", którego ministrowie bezkarnie pokazują premierowi środkowy palec. Bo choćby Słowacy też o tę inwestycję zabiegają, mając dodatkowo taki atut, jak tani transport rzeczny Dunajem.
O kwestiach wizerunkowych szkoda gadać. Bez Macierenki do obiegu publicznego nie trafiłby rzeczownik „Misiewicze”, z lubością używany w liczbie mnogiej przez „totalnych” i w szmatławcach na szkopskim lub sorosowym żołdzie. Tu trzeba też wrzucić kamyczek do ogródka Napoliona. W tej sprawie wykazał się refleksem szachisty korespondencyjnego. Chyży Rój to ostatnia kanalia, ale trzeba mu przyznać, że taką plamę na wizerunku usuwał w kilkanaście godzin, a nie w kilkanaście miesięcy.
Jest więcej niż ciekawe, jak Macierenko zareaguje na aż taki despekt. Obawiamy się, że ruszy w teren od jednego Klubu Gazety Polskiej do drugiego, by walczyć o pomnożenie rzesz pisotalibanu, który sam o sobie mógłby powiedzieć „czucie i wiara więcej mówią do mnie, niż tabliczka mnożenia”. Że sparafrazujemy dyrdymały romantyka, który w Polsce robi za wieszcza. Bo zbyt piękne jest przypuszczenie, że wróci do korzeni. Czyli obrazi się na PiS oraz prezesa, i w towarzystwie wiernego Sakiewicza, marzącego o statusue Michnika prawicy, stworzy nowy byt polityczny. Na przykład Konserwatywno-Ultrakatolickie Towarzystwo Absolutnie Szczerzepolskie.
W każdym razie co najmniej najbliższe pół roku będzie więcej niż ciekawe.

Stary Niedźwiedź
Refael 72