Szalejące ateobydło

W swoim komentarzu czcigodny AS podesłał mi link do klipu filmowego pokazującego czym w praktyce jest „tolerancja” którą wycierają sobie nieustannie pyski zboczeńcy, genderówy, „wolnościowcy” oraz wszelka pomniejsza lewacka swołocz. A czcigodna AleksandraR wyraziła opinie że jest to dobry temat na kolejny wpis na „Antysocjalu”. Jej życzenie jest dla mnie rozkazem zatem przystępuję do pracy. Sam klip, jak szanowni Goście mogą się przekonać, pokazuje rozszalałe półnagie bydło atakujące wiernych osłaniających gmach katedry. I zachowujących zdumiewającą powściągliwość wobec wpychanych im przed oczy satanistycznych symboli, napisów w sposób wyjątkowo plugawy obrażających Zbawiciela czy palenia kukły papieża Franciszka.

Temat ten zdążyła już poruszyć i ów klip zaprezentować czcigodna Flavia. I sama będąc agnostyczką, stwierdziła że na miejscu tych atakowanych i opluwanych chrześcijan, sama przywaliłaby któremuś z tych tęczowych łobuzów.

Nie ukrywam że fakt ten skłonił mnie do zastanowienia się nad niektórymi aspektami lewackiej ofensywy w realiach polskich.

Kością niezgody jest penalizacja obrazy uczuć religijnych. Spotkałem się już z opiniami iż nie jest rzeczą konsekwentną z jednej strony popieranie istnienia tego paragrafu a z drugiej protestowanie przeciwko próbom wprowadzenia regulacji prawnych penalizujących „mowę nienawiści”. Czyli tłumacząc z euroklangoru na polski, karanie na przykład za nazwanie zboczeńca zboczeńcem, aborcji zabójstwem a o pewnej nacji wypowiadanie opinii nie będących padaniem plackiem przed takową.

Do zakazu obrazy uczuć religijnych mam podstawowe zastrzeżenie: jest on w polskich realiach przepisem całkowicie martwym. Zatem większość Polaków de facto nie jest w żaden sposób chroniona przed wyczynami cwelebrytów, drących Pismo Święte czy twierdzących iż jest Ono dziełem narkomanów. Czyli stan faktyczny jest następujący. Wrzaskliwa i bezczelna mniejszość nieustannie dokonuje coraz bardziej chamskich prowokacji, nierzadko za pieniądze podatników. I do tego zawsze może liczyć na obronę przez media głównego rynsztoku (mówienie w naszych realiach o „mainstreamie”  byłoby wielkim nadużyciem). Przykładem może być choćby „dzieło” jakiegoś śmiecia przedstawiające nagiego mężczyznę czochrającego się genitaliami o krucyfiks. To łajno było prezentowane w państwowym (czyli finansowanym z podatków) muzeum zaś dyrektorowi czy komisarzowi tej wystawy oczywiście włos nie spadł z głowy. Bo na chrześcijaństwo w Polsce można pluć bezkarnie. Nie muszę chyba przekonywać że symbole judaizmu czy islamu są przed takim gówniarstwem bezpieczne. W pierwszym przypadku osoby odpowiedzialne za taka „prowokację artystyczną” wyleciałyby z posady na zbitą mordę a w jakimkolwiek muzeum bez konieczności kupienia biletu mogłyby się pojawić co najwyżej jako operator mopa. A w drugim byłaby spora szansa iż łeb takiego „promotora sztuki” zostałby odnaleziony na jakimś śmietniku.

Wszyscy którzy czytali lub oglądali „Ojca chrzestnego” pamiętają zapewne wątek Amerigo Buonasery. Ów właściciel zakładu pogrzebowego starał się być wzorowym  obywatelem Stanów Zjednoczonych, wierzył w amerykańską demokrację, lojalnie wywiązywał się z wszystkich obowiązków obywatelskich. I tak było dopóki jego córka nie została brutalnie zgwałcona i skatowana przez dwóch łajdaków. A gdy okazało się że sąd wymierzył im za to karę więzienia w zawieszeniu, Buonasera poszedł szukać sprawiedliwości u Don Vito Corleone.

Oczywiście nie zamierzam kogokolwiek namawiać na zastąpienie wielce nadszarpniętego autorytetu „państwa prawa” (tym pojęciem szermuje już tylko pewien wysokonakładowy szmatławiec plus grupa idiotów która to czyta i traktuje serio) wiarą w czynienie sprawiedliwości przez jakichś "Dziadów" czy "Pershingów". Zresztą sama powieść Mario Puzo była ciągniętą za uszy próbą wybielenia Cosa Nostra poprzez przedstawienie jej w romantycznym a więc i z gruntu fałszywym świetle. Ale w Polsce mamy nieliche tradycje konspiracyjne. Poczynając od Państwa Podziemnego podczas II Wojny Światowej a kończąc na drugim obiegu literatury i prasy za Jaruzela. Wygląda wiec na to że nadchodzi czas aby znowu zacząć brać sprawy we własne ręce. Bo wprawdzie w Piśmie Świętym jest mowa o nadstawieniu drugiego policzka ale nigdzie nie ma tam wzmianki o nadstawianiu drugiego pośladka gdy jakieś bydlę kopnie w pierwszy.

A ateotalibańskie bydło naprawdę nie musi być nakłonione do okazania szacunku dla naszych wartości, jak to się wydaje dziecięco naiwnym idealistom. Wystarczy że wreszcie zacznie się bać. Bo jak mi powiedział w prywatnej rozmowie Czcigodny Refael, gdy ktoś obraża matkę, najpierw należy rozwalić mu mordę a dopiero potem sprawdzić komu.

Ze względów osobistych (zabieg medyczny) w piątek i w sobotę mogę mieć problemy z odpowiadaniem na bieżąco na komentarze Szanownych Czytelników. I z góry proszę o wybaczenie usterek korektorskich.

Stary Niedźwiedź