Miloš Zeman, czyli pragmatyzm po czesku

Postacią, która przykuwa największą uwagę w polityce europejskiej jest obecnie urzędujący prezydent Czech, Miloš Zeman. Były członek partii komunistycznej i polityk socjaldemokracji. Okazuje się, że w Czechach nawet polityk lewicowej proweniencji może posiadać zdrowe poglądy i reprezentować rację stanu swojego kraju. W naszym kraju „lewicowy patriota” brzmi niestety jak oksymoron.

Zeman słynie z bezpośredniości, języka ostrego jak brzytwa i niepoprawności politycznej. Jednocześnie potrafi kalkulować, dlatego też nie wdaje się w żadne przepychanki z Putinem w imię „ratowania” Ukrainy, czyli sztucznego tworu, w którym decydujący głos mają pogrobowcy Bandery. Naszym politykom nie przeszkadzają pohukiwania banderowców i  marsze tak zwanych „weteranów” UPA w Przemyślu. Nie przeszkadza to zarówno żoliborskiemu patriocie (który brylował swego czasu na Majdanie), jak i naszemu ex-prezydentowi, który został obrzucony jajkami podczas obchodów rzezi wołyńskiej przez krewkiego młodzieńca z Zaporoża. Napluto nam w twarz – nie po raz pierwszy zresztą – a nasi rządzący udawali, że deszcz pada. Paweł Kowal, wielki orędownik „europeizacji” Ukrainy, przekonywał nawet, ze gloryfikowanie UPA za pomocą ustawy przyjętej przez ukraiński parlament nie jest policzkiem wymierzonym Polakom, lecz aktem „dekomunizacji Ukrainy”. [1] Ex-dworzanin prezesa Kaczyńskiego widzi w tym działaniu analogię z niszczeniem pomników Lenina
(sic!). Radek Sikorski publicznie oświadczył, że premier Tusk otrzymał od wiceprzewodniczącego Dumy Rosyjskiej, Żyrinowskiego propozycję „rozbioru Ukrainy”. Sikorski, ze swoimi kompetencjami oraz swoim instynktem, mógłby w dyplomacji robić co najwyżej za operatora mopa, jeżeli podaje do publicznej wiadomości takie szczegóły i przekazuje informacje ze szczytu Północnoatlantyckiego Ukrainie – „w przyjaźni”, jak sam wyznał. Zapominając, że w polityce nie ma przyjaźni, a są jedynie interesy.  Z kolei tej właśnie maksymy trzyma się obecny prezydent, Miloš Zeman, który nie zamierza poświęcać interesów własnego kraju dla ratowania postbanderowskiego tworu. Nasi rządzący zawsze ujmą się za Ukrainą, bo nasz kraj podobno stać na kolejne embarga. Na przykład embargo na jabłka i gruszki, których ponad 60% eksportu kierowanych było do Rosji. Inaczej postąpił Zeman, który stwierdził wprost, że Ukraina to upadłe państwo, a z Rosją trzeba współpracować. [2] Polscy redaktorzy ubolewają nad tym, ze obecny gabinet Czech położył nacisk na ekonomię w polityce zagranicznej, zamiast na „promowanie demokracji”. Okazuje się, że to niezbyt romantyczne podejście do spraw narodowych, opłaciło się, bowiem czeski eksport do Rosji zwiększył się od 2009 roku o 130%. W maju tego roku. W maju tego roku Zeman udał się do Rosji, by rozmawiać na temat zadłużenia rosyjskich firm u czeskich partnerów, co wyraźnie wskazuje na to, że nie ma wiernopoddańczego stosunku do Putina, jak wmawiają nam media z „Gazetą Wyborczą” na czele. [3]

Jeśli chodzi o szalejący neobanderyzm, Zeman nie musiał, ale jednak przypomniał Ukraińcom o ich „zasługach” wobec Polaków w odpowiedzi na list „w obronie Stepana Bandery”, jaki wystosowali do niego nasi odwieczni „przyjaciele”: „Szanowni Ukraińcy. Otrzymałem od was list w obronie Stepana Bandery. Pozwólcie mi zatem zadać dwa pytania – czy znacie rozkaz Bandery: <<zabijcie każdego Polaka między szesnastym, a sześćdziesiątym rokiem życiem?>> Jeśli nie znacie, nie jesteście Ukraińcami. A jeśli znacie i zgadzacie się z tym, to tu kończy się nasza dyskusja”

Prezydent Czech co rusz naraża się mediom, które zarzucają mu bagatelizowanie „praw człowieka’. Nie upomniał się o nie na przykład o „wolny Tybet” podczas wizyty w Chinach we wrześniu. Okazało się, że Zeman nie jest patriotą tybetańskim i ma w nosie „Dalaj Lamę oraz władze na uchodźctwie”. Niektórzy demokraci zapominają, że to Chiny zlikwidowały system feudalny w Tybecie. Nie było tam takiej sielanki, o jakiej piszą obrońcy praw człowieka – chłopi, płacący horrendalne podatki, wykonywali na rzecz klasztoru nieodpłatne roboty i byli własnością „lamy”, który mógł dowolnie „dysponować” zarówno chłopem, jak i jego rodziną. Na szczęście Zeman nie jest ignorantem historycznym, ani ckliwym „demokratą”, toteż podczas wizyty w Kraju Smoka podpisał szereg umów międzynarodowych, m.in. umowy dotyczącej wkroczenia czeskich firm na chiński rynek w branżach spożywczej oraz lotniczej. Dla prezydenta Zemana Chiny są priorytetowym kierunkiem rozwoju eksportu, a poziom czeskiego eksportu do Chin wzrósł w ciągu ostatnich lat ponad dwukrotnie (poziom 1,7 mld USD). Nie trzeba dodawać, że pogłębienie relacji gospodarczych z Chinami pomogło interesom Skoda Auto, które sprzedaje na tamtejszym rynku znaczną część produkcji.

Stanowisko Zemana w sprawie imigrantów również jest jednoznaczne. Czescy lewicowi intelektualiści, mentalnie podobni do tych z „Wyborczej”, zaapelowali do prezydenta o „wrażliwość i tolerancję” wobec przybyszów z państw muzułmańskich. Nie musieli długo czekać na ripostę Zemana, który bez pardonu odpowiedział: „Dajcie przykład i przygarnijcie po jednym przybyszu”. Skrytykował też Polskę za to, że jako jedyny kraj Grupy Wyszehradzkiej poparł obligatoryjne kwoty uchodźców. O imigrantach powiedział wprost: „Nikt was tu nie zapraszał. A skoro już tu jesteście, to szanujcie nasze przepisy”. Czeska policja – ku rozpaczy obrońców praw człowieka – użyła gazu łzawiącego w stosunku do imigrantów, próbujących uciec z zamkniętego ośrodka.

Nie zamierzam stawiać na cokole prezydenta Zemana, który – jak każdy polityk – ma swoje słabostki. Postanowiłam napisać o nim, by uświadomić, że w takim małym kraju byłych demoludów, nawet polityk lewicowej proweniencji może przejawiać jakiś instynkt samozachowawczy i posiadać prawdziwy honor. Dlaczego prawdziwy? Bo nie definiowany jako mieszanka braku logiki i romantyzmu, tylko rzetelności wobec narodu. Własnego narodu.

[1] http://www.wprost.pl/ar/502323/Kowal-Ustawa-o-UPA-nie-byla-policzkiem-dla-Polski/

[2]http://wyborcza.pl/1,76842,16718700,Zeman__Ukraina_to_panstwo_upadle__a_z_Rosja_trzeba.html

[3]http://www.osw.waw.pl/pl/publikacje/analizy/2014-06-11/polityka-czech-wobec-rosji-biznes-i-wartosci

Flavia de Luce