POpaprańce się zebrały i Zelnika zaszczuć chciały

Z okazji nadchodzących wyborów partia rządząca oraz jej pretorianie, chwytają się dosłownie wszystkiego. Najpierw podparli się sukcesem Roberta Lewandowskiego – plakat „13 dni do wyborów i 13 goli Roberta Lewandowskiego”: można stąd wywnioskować, że jeśli chcemy, aby Lewandowski śrubował rekordy i zdobył Złotą Piłkę, to musimy głosować na partię rządzącą, bo ona jest gwarantem bramkostrzelności napastnika Bayernu. Jak się nie ma sukcesów własnych, to trzeba sięgnąć po cudze. Gierek w ramach propagandy sukcesu, podpierał się sukcesami „Orłów Górskiego” – tyle że ów Gierek – choć zadłużył nas do imentu – ma na koncie kilka sensownych inwestycji. Symbolami-inwestycjami partii rządzącej są drogie oraz puste stadiony; pękające i wymagające łataniny tuskostrady (nie są jednak pozbawione infrastruktury – pod asfaltem oprócz podsypki znaleziono potłuczone sedesy i umywalki).
Zbliżają się wybory, a więc funkcjonariusze PO ruszają do boju. Problem jest, bo Antek Policmajster i prezes Kaczyński schowali się do szafy. Prezydent Duda zna biegle angielski i elementarz kindersztuby, a Beata Szydło ani słowem nie odnosi się do Smoleńska (broń Boże nie deprecjonuję tragedii smoleńskiej, lecz podkreślam, ze politycy PiS-u bardzo długo traktowali ją priorytetowo; nawet wtedy, gdy była okazja wypunktować rząd za nieudolności, które bezpośrednio dotykały szarego obywatela). Funkcjonariusze i wolontariusze PO rozpaczliwie szukają zatem okazji, by zdyskredytować tych, którzy mają – jak dotąd – miażdżącą przewagę w sondażach. Niestety ich ofiarą padł aktor Jerzy Zelnik, który w ostatnim czasie – istotnie – ostro zaangażował się po stronie PiS-u. Ale przecież sam fakt ten nie jest zbrodnią i nie wypada wypowiadać się o tym protekcjonalnie, kiedy po drugiej stronie barykady aż roi się od artystów uzależnionych od rządowych dotacji i oferujących w zamian za profity swoje wsparcie. Niestety ofiarą linczu padł Jerzy Zelnik, którego jedyna „przewiną” była otwarta krytyka rządu (mieszcząca się jednak w ramach kulturalnego dyskursu) i – jak się niestety okazało – pewna łatwowierność. Ażeby z człowieka, jak dotąd, poważanego i poważnego, zrobić wroga publicznego, wystarczyło 7 dni i trochę montażu. Audycję, której celem było „wkręcenie” Jerzego Zelnika, poprowadził niejaki Jakub W., zwany tu i ówdzie Gminnym –  człowiek, który kilka razy stanął już przed obliczem Temidy za oszczerstwa i za którego wygłupy stacja TV musiała uiścić niebagatelną sumkę. Redaktorem naczelnym Radia Rock jest niejaki Mikołaj Lizut, który wsławił się próbą zaszczucia Agnieszki Radwańskiej po tym, jak sportsmenka oświadczyła, że za paszkwilancki program jej poświęcony, wręcza  stacji TVN dożywotnio czerwoną kartkę. Na szczęście próba zaszczucia dzielnej dziewczyny się nie udała, bo Agnieszka robi karierę światową i jest – ku rozpaczy Dupowłazów czy innych Lizutów – największym ambasadorem Polski na świecie i popiskiwania jakiegoś dziada z gównianego radyjka znaczą dla niej tyle, ile puszczanie wiatrów przez słonie w Bangladeszu. A wracając do sedna wpisu, to autorami dowcipu byli wzmiankowany Jakub W. oraz niejaki „Jaok”; wytatuowany hipster. Tych dwóch loozaków ze stacji looźnej, niczym gatki, w których pękła guma, zadzwoniło w ramach „zajefajnego” żartu do Pana Zelnika. Według oficjalnej wersji, puszczonej w eter przez funkcjonariuszy propagandy POkewhore’ów, aktor został poproszony o wykoncypowanie „czarnej listy” artystów, krytycznie nastawionych do obecnie urzędującego prezydenta Dudy, których można – z racji „nieprawomyślności” – wysłać na wcześniejszą emeryturę. No i Pan Zelnik rzucił kilkoma nazwiskami, choć – jak się okazało – w zupełnie innym kontekście. Co prawda łatwowierność Pana Zelnika musi wydawać się zaskakująca, ale trudno go podejrzewać o tak daleko idącą spolegliwość wobec PiS-u i o to, że zatracił instynkt samozachowawczy do tego stopnia, że bez mrugnięcia okiem naraża swoją reputację na szwank i donosi na kolegów, o których zaangażowaniu we wspieraniu obecnie rządzącej partii i tak wszyscy wiedzą. Z relacji samego zainteresowanego wynika, że rozmowa wyglądała ciut inaczej: "Na głos zastanawiałem się kto na ten temat może wydać opinię. Uznałem, że Łukaszewicz nie, bo jest już na emeryturze, bo ma 69 lat. Więc może Barciś, może Szczepkowska, może Wysocki. Potem sam dzwoniłem do iluś osób. Nie każdy chciał się wypowiadać. Bo większość znanych aktorów mówi, że im wszystko jedno, bo i tak pracują do śmierci. To była rozmowa wyłącznie na temat projektu ustawy Andrzeja Dudy o wieku emerytalnym." [1]
Zdaniem chóru Katonów Jerzy Zelnik okazał się konfidentem, a tymczasem nagranie obnażyło tylko jedno – „iż tonący brzytwy się chwyta”. Notowania PO spadają; na obywatelach nie robią już wrażenia ckliwe wynurzeńa dochtórki z Chlewisk, ani „spektakularne sukcesy” Donalda Tuska, który miał być „Królem Europy”, a stał się „Leserem Europy”, bowiem ma opinię lenia nawet wśród euro parlamentarzystów, co jest sztuką co najmniej tak samo trudną, jak bycie uznanym za alkoholika w Armii Radzieckiej. Dlatego właśnie należało zdetonować bombę. W sukurs radiowym „dupolizutom” przyszły artystki i dziennikarki. W tempie błyskawicy na miotle przyleciała Agnieszka Holland, która nazwała Zelnika konfidentem i aktorem niespełnionym, donoszącym na kolegów z czystej zawiści. A tworzenie „czarnych list” jest pierwszym aktem przyszłych mrocznych rządów PiS-u, którzy będą terroryzować społeczeństwo niczym Kim Dzong Un. Kolejna, która wylała wiadro pomyj na Jerzego Zelnika, jest Karolina Korwin Piotrowska; specjalistka od plotek  o mentalności bazarowej przekupki. Owa „dziennikarka” wysmażyła zjadliwy tekst o Zelniku, w którym postulowała protekcjonalnie, by „ustawowo zabronić mu mówienia własnym tekstem”. Odwiedziłam tę Panią na jej profilu facebookowym i zadałam kilka pytań – bardzo grzecznie i kulturalnie. Nasza kandydatka do Pulitzera nie tylko nie odważyła się na owe pytania odpowiedzieć, ale szybciutko wszystko pokasowała i ustawiła w opcjach komentowanie wyłącznie dla swoich. Pozostały komentarze wyzywające Pana Zelnika od „szmaciarzy’ oraz inne niewybredne synonimy „konfidenta”. Piszę o tym, by ci, którzy traktują to bazarowe dziennikarstwo serio, zdawali sobie sprawę z tego, że do podobnych rewelacji należy podchodzić z wielką rezerwą, ponieważ autorom takich „bomb” nie chodzi o prawdę, ani o polemikę, tylko o wykonanie poleceń swoich oficerów prowadzących.
Dziś bez żadnej analizy i polemiki można sobie każdego zlinczować. Wystarczy odpowiednia liczba „lajków” i kilka gadających głów w studio. Albo łamy udostępnione histerycznym przekupkom. Samozwańczy Katoni już wiedzą, że Jerzy Zelnik jest „zdrajcą” i szykują mu lincz należny zbrodniarzowi. Już wiedzą, bo w końcu słowa oszczerców czy redaktora raz już zdybanego na kłamstwie i próbie linczu, są warte więcej niż jakiegoś tam „moherowego” aktora, który – zdaniem medialnej przekupki – powinien zamilknąć, jeśli nie mówi głosem mainstreamu. Niektórzy blogowi Katoni zaś nawołują do wyrażania swojej pogardy wobec aktora czynami – jak niejaki Woland, który bez cienia zahamowań szafuje porównaniem Zelnika do Judasza lub pracownika bezpieki. Myślę, że prawdziwe ofiary bezpieki przewracają się teraz w grobach na wieść o tym, że jakiś chłystek michnikowej proweniencji, ma czelność szermować takimi porównaniami i tym samym umniejszać ich dramat. Zniszczyć go, zdeptać, a najlepiej wtrącić do psychuszki  - tak działają mainstreamowi oraz internetowi Katoni, którzy – w swojej zapalczywości – są już o krok od tego, by wezwać do skucia człowieka w kajdany. Nie tylko metaforycznie! [2]
Autorem nagrania jest niejaki Jakub W., powszechnie znany jako Kupa Gminna, kilka razy już pojawiający się przed obliczem Temidy z powodu swoich gówniarskich wybryków. I wszyscy, mimo tego, bezkrytycznie wierzą w wiarygodność czegoś, co sprokurował facet, który wielokrotnie udowodnił, że jest na każde skinienie partii rządzącej, zapraszając do studia rządzących i wysłuchując ich bredni z nabożeństwem. Ale internetowi Katoni już wiedzą, że można czerpać wiedzę o człowieku z marnego dowcipu, będącego dziełem największego błazna RP, który najbardziej uparcie trzyma się tonącego Titanica o nazwie PO.
Okazało się jednak, że nie wszyscy mówią bezmyślnym głosem mainstreamu. Aktor Jacek Poniedziałek, bodaj największy przeciwnik prezydenta Dudy, został poproszony o wyrażenie opinii w sprawie wzmiankowanej hucpy. I – ku zaskoczeniu większości – wypowiedział się bardzo krytycznie na temat żartu, nazywając go „najprymitywniejszą mistyfikacją”. [3] Nie tylko zresztą on wyłamał się z „gminnej solidarności”, bowiem redaktor „Gazety Wyborczej”, zaapelował wręcz do dowcipnisiów o przeproszenie Jerzego Zelnika i przypomniał, że skazali człowieka na życie z piętnem konfidenta li tylko na podstawie zmontowanego materiału, który powstał przy śmichach-chichach Piotrusiów Panów [4]. A ponieważ w spontaniczne inicjatywy dziennikarzy "Wybiórczej" trudniej uwierzyć, niż w bociana, wygląda na to, że redakcyjny kahał – w obliczu kompromitacji środowiska dziennikarskiego, które bez namysłu kolportuje ową hucpę – chce jednak zachować „twarz”, w związku z czym odcina się od prowokacji błaznów.

[1] http://wpolityce.pl/kultura/268785-zelnik-contra-wojewodzki-miejmy-nadzieje-ze-to-juz-koniec-tej-hucpy
 

[2] http://retrospekcjewolanda.blox.pl/html
 

[3] http://niezalezna.pl/72006-jedna-z-najprymitywniej-grubymi-nicmi-szytych-mistyfikacja-znany-aktor-gej-staje-w-obronie-zel
 

[4] http://wpolityce.pl/polityka/268839-dziennikarz-wyborczej-apeluje-o-przeproszenie-zelnika-sprawa-jest-kompromitujaca-nie-dla-aktora-lecz-dla-ludzi-z-naszej-strony-barykady-ktorzy-sie-tym-zachwycaja-i-kolportuja
 

Flavia de Luce