Omnibus Pojebus

Był sobie pewien Omnibus, który spędzał na dyskusjach (albo dywagacjach) większość swojego życia. Co miesiąc odwiedzał psychiatrę, celem podratowania nadwątlonego ego. Odwiedzał również proktologa, ale o tym w dalszej części. Samopoczucie Omnibusa pogarszało się za każdym razem, gdy nie wywalczył ostatniego zdania w dyskusji. W dyskusji na dowolny temat, bowiem Omnibus był ekspertem w każdej dziedzinie  - od rozmnażania płetwali błękitnych, po zamachy stanu w republice Czadu. A jeśli ktoś mu mówił, że dwa razy dwa równa się cztery, a nie pięć, to bez wahania odpowiadał, że kalkulator został zmanipulowany przez episkopat Polski.

4, 3, 2, 1,0... start, zaczynamy dyskusję!

Temat: surowce Republiki Zielonego Przylądka. Ekspert: Omnibus Pojebus.

Temat: rozmnażanie płazów. Ekspert: Omnibus Pojebus.

Temat: kuchnia mongolska. Ekspert: Omnibus Pojebus.

Omnibus tłumaczył ignorantom, jak wygodnie się siedzi podczas konnej jazdy w mongolskim siodle. Nie zraziło go nawet pytanie, czy okazały kolec, wystający w górę z tego siodła, zastąpi wibratorem, aby połączyć przyjemne z pożytecznym.

Pewnego dnia Omnibusa zagaił kolega:

- A czy byłbyś w stanie tolerować nawet tak ohydne zboczenie, jak tetegejonizm?

- No oczywiście! – odpowiedział z entuzjazmem Omnibus – przecież tylko kołtuny i sukienkowi mogą mieć coś przeciwko. W pewnym momencie jednak Omnibus poczuł się cokolwiek niepewnie. „Cholera, co to jest ten tetegejonizm? Czyżbym za mało dokładnie eksplorował Wikipedię?”. Przez chwilę Omnibus pogrążył się w analizowaniu prawdopodobnej definicji powyższego terminu: „Gejonizm… czyli facet z facetem, tylko JAK?”. Tej nocy Omnibus nie spał – odwiedził bibliotekę, spotkał się z najbliższymi znajomymi  - ciocią Wikipedią oraz wujkiem Google. A efektów zero.

Omnibus rwał sobie włosy z głowy. Postanowił zadzwonić do innego kolegi, z którym spiknął się na wydziale chemii. Niestety ich drogi się rozeszły po tym, jak Omnibus Pojebus został z uczelni wyrzucony za to, że przerywał wykłady, żeby wtrącić swoje ostatnie zdanie. No i został odwieziony do szpitala w kaftanie bezpieczeństwa po tym, jak upierał się, że należy mu się 5 w indeksie z automatu, bo jest inkarnacją angielskiego naukowca, Michaela Faradaya.

- Cześć Maciek, tu Pojebus.

- Aaa, kopę lat. Już wiesz, że nie jesteś Faradayem?

- No wiem. Ale gdyby nie Faraday, to na sto procent ja odkryłbym benzen.

- Dobrze, o co chcesz zapytać? Albo inaczej: czego nie znalazłeś w Wikipedii?

- Co to jest „tetegejonizm”?

- Cholera, Omnibus. O gejach to przecież ty wiesz najwięcej.

- Tak, ale dawno nie byłem w darkroomie. Bo jakieś bydło pozamieniało tubki i zamiast żelem, chłopaki się posmarowali „kropelką”. A kiedy przyjechały karetki, żeby ich odwieźć na chirurgię, diabli skądś przyniesli stukniętych narodowców. Łobuzy krzyczeli: „Co klej złączył, człowiek niech nie rozłącza”. Od tamtej pory uprawiam dyskretny seks.

- Nie wiesz, co to „tetegejonizm”? Może sprawdź w Britannice?

- Sprawdzałem wszędzie i nie ma.

- To znaczy, że nie ma, Omnibusie. Musisz się z tym pogodzić – powiedział ex-kumpel Maciek, po czym się rozłączył.

„Cooo??? NIE MA? To znaczy, że nie będę mógł się znowu wypowiedzieć jako ekspert?” Omnibus nie dał jednak za wygraną i postanowił improwizować. Następnego dnia w pracy odpowiedział koledze:

- Wiesz, Świętopełku. Rozumiem tetegejonistów. Ja też lubię tête-à-tête z drugim facetem. 

Flavia de Luce